Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

«Η κοινωνία στηρίζει». Φυσικά και στηρίζει. Η κοινωνία έχει αγανακτήσει από την πάγια συνδικαλιστική τακτική του στυγνού εκβιασμού και μουρμουρίζει συγκατάβαση στο μέτρο της προληπτικής επιστράτευσης.Και οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης σπεύδουν να σηκώσουν σαν σημαία τη συναίνεση της κοινωνίας. Μόνο που οι κυβερνήσεις δεν υπάρχουν για να εφαρμόζουν αυτό που θέλει η κοινωνία. Υπάρχουν για να εφαρμόζουν τους νόμους ή, ακόμα πιο δύσκολα, να κινούνται με βάση το πνεύμα των νόμων.

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Υπάρχουν δύο ελληνικές ιδιαιτερότητες σε ό,τι αφορά τα στοιχεία για την εκπαίδευση που δημοσιοποιεί κάθε χρόνο ο ΟΟΣΑ. Η πρώτη είναι ότι τα ελληνικά νούμερα είναι ελλιπή. Σε κάθε έκθεση του οργανισμού (OECD Education at a Glance) απουσιάζουν κάποιες σειρές στοιχείων, χωρίς να είναι πάντα οι ίδιες. Για παράδειγμα, στην έκθεση του 2009 (που έχει τα στοιχεία του 2007) βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει την καλύτερη αναλογία καθηγητών Μ.Ε. στις 34 χώρες του ΟΟΣΑ: ένας καθηγητής ανά 7,5 μαθητές, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι ένας καθηγητής ανά 13 μαθητές (η αναλογία της Φινλανδίας είναι 1:13,1, της Γερμανίας 1:14,9). Στην έκθεση του 2012 το σχετικό πεδίο για την Ελλάδα είναι κενό.

Τι μας συνέβη;

Πότε ακριβώς σ’ αυτές τις δύο δεκαετίες του ’90 και του 2000 αυτή η χώρα έχασε την ορμή και τον δυναμισμό της; Πώς αυτή η γενιά του ρίσκου και της απόλαυσης έγινε γενιά του φόβου και της ασφάλειας; Πότε πιστέψαμε ότι η ζωή μάς χρωστάει; Ότι ζωή είναι να καταφέρεις μια πρόσληψη στο Δημόσιο, να δουλέψεις 20-25 χρόνια και να βγεις στη σύνταξη στα 50 κάτι;

Γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου

H υπερευαισθησία που εκδηλώνει μέρος του ελληνικού πληθυσμού έναντι των μεταναστών οφείλεται, νομίζω, σε τρεις παράγοντες. Ο πρώτος είναι, φαινομενικά, η εμφάνιση ρατσιστικών οργανώσεων όπως η Χρυσή Αυγή – η υπερευαισθησία συνιστά λοιπόν την αντίδραση σε μια συντεταγμένη επίθεση. Εδώ σημειώνω, για μια ακόμη φορά, ότι η Χρυσή Αυγή είναι το αποτέλεσμα και όχι το αίτιο της πολιτικής μας υπανάπτυξης: ο συνδυασμός αμάθειας, υπερεθνικιστικής παράδοσης και αλλοπρόσαλλης μεταναστευτικής πολιτικής οδήγησαν έναν στους δέκα Έλληνες στη σφαίρα επιρροής μιας βάναυσης ιδεολογίας. Πρόκειται περί επαίσχυντου φαινομένου για το οποίο υπάρχουν εξηγήσεις αλλά καμιά ηθική κάλυψη, ούτε δικαιολογία. Οι πολίτες που υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή και παρόμοιες ομάδες διαπράττουν ηθικό έγκλημα.