Βωμολοχικά Λήμνου δια χειρός Σταύρου Τραγάρα

Ξεκίνησε ως άλλος Αριστοφάνης με χρονογραφήματα, στα οποία χρησιμοποιεί συχνότατα λημνιές υβριστικές κουβέντες αλλά με χιούμορ και παιδική αθωότητα θα έλεγα, ώστε να προκαλούν τον γέλωτα χωρίς να σοκάρουν. Τα απολαύσαμε στις τοπικές εφημερίδες και συγκεντρωμένα στα Χουρκούδια και στους Ευρυτανο-Λημνιακούς διαλόγους.

Τώρα ζήλωσε το έργο του Ηλία Πετρόπουλου, ο οποίος υπήρξε πρωτοπόρος στη μελέτη της γλώσσας του περιθωρίου, και μάλιστα σε πανεπιστημιακό επίπεδο (στο Παρίσι φυσικά, όχι στο ψευτοσεμνότυφο ελληνικό).

Μας προσφέρει, λοιπόν, ο αγαπητός Σταύρος ένα ογκώδες λεξικό 600 σελίδων με τα "αρσίζκα τς Λήμνος", έργο πολύτιμο όχι μόνο για τον φιλοπερίεργο αναγνώστη που θα αναζητήσει τις γενετήσιες λέξεις και φράσεις χάριν γούστου και παιδιάς αλλά ιδιαίτερα σημαντικό για τον ερευνητή των ελληνικών διαλέκτων και ιδιωμάτων. Το υλικό που παραθέτει είναι τεράστιο.

 Αδυνατώ να υπολογίσω τον τεράστιο κόπο και χρόνο που απαιτήθηκε προκειμένου να συλλεχθεί, να αποδελτιωθεί και να συμπυκνωθεί ώστε να χωρέσει σε ένα βιβλίο. Ο συγγραφέας δεν επέλεξε την αλφαβητική καταγραφή, διότι δεν τον ενδιαφέρουν οι ξερές λέξεις αλλά κυρίως οι φράσεις, η αίσθηση που προκαλούν, το περιβάλλον που απεικονίζουν, τα συμφραζόμενα που λέγονται ή υπονοούνται. Η μέθοδός του είναι απλή μα και πρωτότυπη.

Χώρισε το υλικό του σε θεματικές ενότητες (περί πέους, περί αιδοίου, περί συνουσίας κλπ) και το ενέταξε σε αυτές αλφαβητικά μεν αλλά με παράθεση φράσεων, στίχων κλπ. Έτσι το βιβλίο αποκτά ζωντάνια και ενδιαφέρον.

Ο Τραγάρας, το έχω ξαναγράψει, διαθέτει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους λημνιολογούντες (εν οις και ο υποφαινόμενος). Είναι γέννημα θρέμμα της λημνίας γης, από την οποία όμως ουδέποτε αποκόπηκε πνευματικά.

Παρά το ό,τι σπούδασε και έζησε πολλά χρόνια στην Αθήνα, διατήρησε ατόφια τη λημνιά του ρίζα, στην οποία επανερχόταν τακτικά και ανανέωνε τη σχέση του με αυτήν. Αυτό τον βοήθησε να καταγράψει με αυθεντικότητα τις συνθήκες τις οποίες βίωσε από παιδί χωρίς λεκτικούς εξωραϊσμούς και φτιασιδώματα.

 Έγινε λόγιος μα όχι λογιώτατος.

Ευχαριστούμε κ. Τράγαρα. Είμαι σίγουρος πως η προσπάθεια και ο κόπος σας θα εκτιμηθεί τόσο από τους ειδικούς όσο και από τους απλούς αναγνώστες.