Αυτή τη φορά, πολλοί εύχονται για μια νίκη της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις, θεωρώντας τη μια προοδευτική φιγούρα που θα μπορούσε να ενισχύσει τις διπλωματικές σχέσεις και να στηρίξει θέματα που ταυτίζονται με τα βρετανικά συμφέροντα. Ωστόσο, παρά τις ελπίδες αυτές, πολλοί στο Ηνωμένο Βασίλειο πιστεύουν ότι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι πιθανό να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Αυτή η άποψη διαμορφώνεται από έναν συνδυασμό του πολιτικού πλαισίου στις ΗΠΑ, του τρόπου παρουσίασης της προεκλογικής εκστρατείας στα μέσα ενημέρωσης και στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και της φαινομενικής αντοχής της βάσης των υποστηρικτών του Τραμπ στην αμερικανική πολιτική σκηνή.
Μια δημοσκόπηση της BMG Research, που διεξήχθη αποκλειστικά για την βρετανική εφημερίδα i, δείχνει ότι το 47 τοις εκατό των Βρετανών πιστεύει ότι μια νίκη της Χάρις θα είναι το καλύτερο αποτέλεσμα για το Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά μια σημαντική μειοψηφία Βρετανών, περίπου το 27%, πιστεύει ότι ο αμφιλεγόμενος Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος θα ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα για το Ηνωμένο Βασίλειο, παρά τις απειλές του για εμπορικούς δασμούς και τη χλιαρή υποστήριξή του στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας.
Και περισσότεροι βρετανοί ψηφοφόροι πιστεύουν ότι η προεδρία Τραμπ είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα αυτή την εβδομάδα, με το 42 τοις εκατό να εκτιμά ότι ο Τραμπ θα επιστρέψει στον Λευκό Οίκο σε σύγκριση με το 29 τοις εκατό που εκφράζει την άποψη ότι ο Χάρις θα κερδίσει.
Μια νίκη Τραμπ είναι πιθανό να αποδειχθεί μια δύσκολη εξέλιξη για το Νο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ , αφού το στρατόπεδό του Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε νομικές ενέργειες κατηγορώντας μέλη του Εργατικού Κόμματος που ταξίδευαν στις ΗΠΑ για να στηρίξουν την εκστρατεία της Χάρις ότι «προσπάθησαν να επηρεάσουν την εκλογή μας».
Η χλιαρή δέσμευση του Τραμπ όσον αφορά τη στήριξη προς την Ουκρανία για πολλούς είναι πρόβλημα , με τον Λόρδο Μπάργουελ, επικεφαλής του προσωπικού της Τερέζα Μέι κατά την πρώτη προεδρία Τραμπ, να προειδοποιεί νωρίτερα φέτος ότι μια επιστροφή Τραμπ θα μπορούσε να αναγκάσει το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες “να εγκλωβίσουν τις οικονομίες τους σε πόλεμο” αν οι ΗΠΑ αποσύρουν την οικονομική τους υποστήριξη στο Κίεβο.
Αλλά είναι και οι απειλές του Τραμπ για την επιβολή δασμών στις εισαγωγές στις ΗΠΑ και δεν θα πρέπει να αποκλείεται η απόφαση αυτή να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Την Κυριακή, η υπουργός των Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς αρνήθηκε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες για το πώς θα αντιδρούσε η κυβέρνηση των Εργατικών σε μια δεύτερη προεδρία Τραμπ που θα αυξήσει τους δασμούς σε όλες τις εισαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ρέιτσελ Ριβς αρκέστηκε να δηλώσει στο Sky News: «Είμαστε μια ανοιχτή, εμπορική οικονομία. Οι ΗΠΑ είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος εμπορικός μας εταίρος. Πρόκειται για ένα εμπόριο άνω των 300 δισεκατομμυρίων λιρών μεταξύ των χωρών μας. Αυτό είναι ωφέλιμο για το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά είναι επίσης ωφέλιμο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και έτσι θα συνεργαστούμε με όποιον γίνει πρόεδρος και θα υποστηρίξουμε αυτό το ελεύθερο και ανοιχτό εμπόριο στο οποίο πιστεύουμε».
Ανησυχίες και προτιμήσεις των ψηφοφόρων
Eίναι γεγονός ότι για πολλούς στη Βρετανία, η Κάμαλα Χάρις αντιπροσωπεύει ένα πρότυπο προοδευτικότητας που ταυτίζεται με την πρόσφατη κοινωνικοπολιτική πορεία της χώρας. Οι θέσεις της Χάρις για θέματα υγειονομικής περίθαλψης, περιβαλλοντικής πολιτικής και κοινωνικής δικαιοσύνης βρίσκουν απήχηση στις αξίες των Βρετανών, ιδιαίτερα μεταξύ των νεότερων γενεών και του αστικού πληθυσμού. Η στάση της σχετικά με την κλιματική αλλαγή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς αυτό το ζήτημα αποτελεί προτεραιότητα για τους Βρετανούς. Η υποστήριξή της σε προοδευτικές αξίες και στα δικαιώματα των μειονοτήτων και των γυναικών αντικατοπτρίζει τις αντίστοιχες κινήσεις στη Βρετανία, όπως η επιδίωξη της καθολικής υγειονομικής περίθαλψης μέσω του NHS και η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση για την κοινωνική ισότητα.
Ωστόσο παρά τις κοινές αυτές αξίες, υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι η επανεκλογή του Τραμπ μπορεί να είναι αναπόφευκτη. Η προηγούμενη θητεία του Τραμπ άφησε ένα ισχυρό αποτύπωμα διεθνώς, καθώς η ασυνήθιστη προσέγγισή του και η διχαστική ρητορική του συχνά συγκρούονταν με τα βρετανικά αισθήματα και τους διπλωματικούς κανόνες. Ωστόσο, ο Τραμπ διατηρεί πιστή βάση υποστηρικτών στις ΗΠΑ, και πολλοί Βρετανοί αναγνωρίζουν τη διαρκή του επιρροή στην αμερικανική πολιτική. Δεδομένης της ισχυρής υποστήριξης που απολαμβάνει, οι Βρετανοί θεωρούν πιθανό ότι ο Τραμπ μπορεί να αναρριχηθεί ξανά στην εξουσία, ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους προτιμήσεις.
Η βρετανική δυσπιστία για τις πιθανότητες της Χάρις να επικρατήσει πηγάζει από τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ένας προοδευτικός υποψήφιος για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ευρύτερου αμερικανικού εκλογικού σώματος. Με την πλατφόρμα του Τραμπ να βασίζεται σε έναν συνδυασμό εθνικισμού και οικονομικού λαϊκισμού, πολλοί Βρετανοί τον βλέπουν ως ικανό να συσπειρώσει ένα μεγάλο τμήμα του αμερικανικού πληθυσμού. Η επικέντρωσή του στις πολιτικές “Πρώτα η Αμερική,” που προτάσσουν εσωτερικά ζητήματα έναντι των διεθνών σχέσεων, δείχνει ότι μπορεί να διατηρήσει μεγάλη απήχηση σε μια συγκυρία όπου πολλοί Αμερικανοί εστιάζουν σε εσωτερικές ανησυχίες. Οι Βρετανοί αντιλαμβάνονται αυτή την προσέγγιση ως μια ισχυρή δύναμη που ίσως αποδειχθεί δύσκολο να αντιμετωπιστεί από μια προοδευτική υποψήφια όπως η Χάρις, ειδικά σε ένα πολιτικό κλίμα που χαρακτηρίζεται από κοινωνικές και πολιτικές διαιρέσεις.
Η βρετανική προοπτική διαμορφώνεται περαιτέρω από τον τρόπο παρουσίασης του αμερικανικού πολιτικού τοπίου στα μέσα ενημέρωσης. Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης συχνά προβάλλουν τις πιο ακραίες πτυχές της αμερικανικής πολιτικής, παρουσιάζοντας τον Τραμπ ως μια επίμονη και κυρίαρχη φιγούρα που μπορεί να κερδίσει ξανά το εκλογικό σώμα. Αυτή η τάση των βρετανικών μέσων ενημέρωσης να προβάλλουν τις εκστρατείες του Τραμπ ως σύμβολο των δυσαρεστημένων και αποκλεισμένων ενισχύει την αίσθηση ότι η απήχησή του είναι πιθανό να διατηρηθεί, ιδίως σε μια βαθιά διχασμένη αμερικανική κοινωνία.
Εν κατακλείδι, ενώ οι Βρετανοί μπορεί να ελπίζουν σε έναν ηγέτη που ενσωματώνει την πρόοδο και τη διπλωματία, αναγνωρίζουν επίσης την πιθανότητα της πολιτικής αντοχής του Τραμπ. Για πολλούς, αυτή η αντίθεση μεταξύ ελπίδας και προσδοκίας δεν είναι καινούργια. Καθώς ο κόσμος παρακολουθεί τις επόμενες κινήσεις της Αμερικής, οι Βρετανοί γνωρίζουν καλά ότι οι ελπίδες τους μπορεί να συγκρατηθούν από μια πραγματικότητα που δεν ευθυγραμμίζεται με τις προτιμήσεις τους. Είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με συγκρατημένη αισιοδοξία και είναι προετοιμασμένοι να σεβαστούν και να αποδεχτούν οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα της κάλπης.
