Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Διεθνή>>«Εχω εκατομμύρια, φορολογήστε με κι άλλο»

banner roots

«Εχω εκατομμύρια, φορολογήστε με κι άλλο»
25.01.2023 | 10:28

«Εχω εκατομμύρια, φορολογήστε με κι άλλο»

Συντάκτρια:  Δέσποινα Βασιλειάδου
Κατηγορία: Διεθνή

Εχει διατελέσει διευθύνων σύμβουλος στην πολυεθνική BlackRock, μία από τις μεγαλύτερες επενδυτικές εταιρείες στον κόσμο.

Δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι εκατομμυριούχος, ανήκοντας στο πλουσιότερο 10% του πληθυσμού. Αντιθέτως, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ίδιος ζητεί να τον φορολογήσουν περισσότερο. Ο Μόρις Περλ, πρόεδρος της πρωτοβουλίας «Πατριώτες Εκατομμυριούχοι», είναι ένας από τους 200 εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους οι οποίοι υπέγραψαν επιστολή προς το Νταβός με αίτημα την αποφασιστικότερη φορολόγηση των πολύ υψηλών εισοδημάτων. Η «Κ» αναζήτησε τον Περλ με στόχο να διερευνήσει πόσο καλή είναι η ιδέα τους.

Θεωρείτε ότι αν οι κυβερνήσεις εφάρμοζαν αυστηρότερη φορολόγηση στους εκατομμυριούχους και τους δισεκατομμυριούχους θα έλυναν αριθμητικά το πρόβλημα της φτώχειας;

– Απολύτως. Υπολογίσαμε ότι ένας μεσαίας έντασης φόρος περιουσίας μόνο σε άτομα με περιουσία άνω των 5 εκατ. δολαρίων –το τοπ 0,05% του παγκόσμιου πληθυσμού– θα συγκέντρωνε παγκοσμίως περισσότερα από 1,7 τρισ. δολάρια ετησίως. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό χρημάτων, και ενώ ποτέ δεν μπορείς να λύσεις εντελώς το πρόβλημα της φτώχειας, είναι τρελό να πιστεύεις ότι σχεδόν 2 τρισ. δολάρια τον χρόνο δεν θα είχαν έναν απίστευτο αντίκτυπο.

Πόσο υψηλός θεωρείτε ότι θα πρέπει να είναι ένας τέτοιος φόρος, σύμφωνα με το σκεπτικό σας; Στο τέλος της ημέρας, ποιος ορίζει τι συνιστά δίκαιη φορολόγηση στα υψηλά εισοδήματα; Κρίνοντας από το εύρος της φτώχειας, κανένας φόρος δεν θα ήταν αρκετός, σωστά; Πού τραβάει κανείς τη γραμμή;

– Εξαρτάται πραγματικά από το πόσο υψηλά είναι αυτά τα εισοδήματα. Τείνουμε να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που βγάζουν δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ ετησίως θα μπορούσαν να πληρώνουν οριακούς φορολογικούς συντελεστές, έως και 90% στα πολύ υψηλά τμήματα του εισοδήματός τους. Αλλά αυτό το νούμερο είναι πολύ υψηλότερο απ’ ό,τι προσωπικά θα ήθελα για κάποιον που κερδίζει μόλις μερικά εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Είναι μια δύσκολη ερώτηση, αλλά είναι μια ερώτηση που αφορά περισσότερο το μέλλον παρά το παρόν, υπό την έννοια ότι σήμερα οι εύποροι πληρώνουν πολύ χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από τους περισσότερους ανθρώπους που εργάζονται για τα χρήματά τους. Επομένως, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, εστιάζουμε στον εξής στόχο: να αυξηθεί ο συντελεστής των κεφαλαιακών κερδών στον βαθμό που οι εύποροι επενδυτές όπως εγώ, που κερδίζουν παθητικά το εισόδημά τους από τον προϋπάρχοντα πλούτο τους, να πληρώνουν τουλάχιστον όσο πληρώνουν και οι άνθρωποι που εργάζονται για τα προς το ζην. Αυτή τη στιγμή ο υψηλότερος συντελεστής κεφαλαιακών κερδών στις ΗΠΑ είναι μόλις στο μισό του υψηλότερου συντελεστή φόρου εισοδήματος, και θεωρούμε ότι αυτό είναι πρόβλημα.

Υπάρχει ο αντίλογος ότι η υψηλή φορολόγηση μειώνει το κίνητρο των επιχειρηματιών να επιδιώξουν το κέρδος και άρα περιορίζει την οικονομική δραστηριότητα, κατ’ επέκταση και τη φορολογική βάση από την οποία τα κράτη αντλούν έσοδα. Ποια είναι η γνώμη σας;

– Νομίζω ότι αυτό το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Δεν έχω συναντήσει ποτέ κανέναν που αποφάσισε να μην μπει στον κόπο να βγάλει το πρώτο του δισεκατομμύριο επειδή θα έπρεπε να πληρώσει πολλούς φόρους για το δεύτερο δισεκατομμύριό του. Ακόμη κι αν οι ανώτατοι φορολογικοί συντελεστές για τους πλούσιους ήταν αστρονομικά υψηλότεροι απ’ ό,τι είναι τώρα, θα ήταν και πάλι καλύτερα να είσαι πλούσιος! Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς από εμάς πραγματικά που υποστηρίζει φορολογικούς συντελεστές οι οποίοι θα καθιστούν αδύνατο να είσαι πλούσιος. Θέλουμε απλώς οι πλουσιότεροι άνθρωποι που έχουν ωφεληθεί περισσότερο από τις κοινωνίες στις οποίες ζουν να προσφέρουν περισσότερα σε αυτές τις κοινωνίες.

Ενα άλλο αντεπιχείρημα είναι ότι οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι επιστρέφουν τα χρήματα που βγάζουν ούτως ή άλλως στην οικονομία όχι μόνο μέσω της φορολόγησης αλλά και με επενδύσεις, χρηματοδοτικά προγράμματα, δωρεές στα κράτη και φιλανθρωπίες. Διαφωνείτε;

– Ολα αυτά είναι σπουδαία πράγματα από την πλευρά των εύπορων, αλλά δεν υποκαθιστούν τους φόρους. Η φιλανθρωπία είναι εξαιρετική, αλλά αν επιτρέψουμε στην κοινωνία μας να λειτουργεί σύμφωνα με τη διακριτική ευχέρεια των πλουσιότερων ανθρώπων οι οποίοι επιλέγουν πού να κατευθύνουν τις φιλανθρωπικές δωρεές τους, αυτή θα είναι μια κοινωνία με πολλά προβλήματα και πολλά τυφλά σημεία. Υπάρχουν πολλοί ιδιαίτερα εύποροι άνθρωποι οι οποίοι θα ξοδέψουν εκατομμύρια για να μπει το όνομά τους σε μια αίθουσα συναυλιών ή σε ένα μουσείο. Δεν υπάρχουν όμως πολλοί από εκείνους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν για να μπει το όνομά τους σε μια μονάδα επεξεργασίας λυμάτων. Αν μας ενδιαφέρει μια υγιής κοινωνία, χρειαζόμαστε τα φορολογικά δολάρια των εύπορων να κατευθύνονται από τους πολίτες, μέσω των δημοκρατικά εκλεγμένων εκπροσώπων τους. Και φυσικά αυτό το επιχείρημα ισχύει ακόμη περισσότερο για τους απλούς ανθρώπους που εργάζονται για τα προς το ζην.

Από την άλλη πλευρά, μια δραστική αύξηση της φορολόγησης στα υψηλά εισοδήματα το πιθανότερο είναι ότι θα επηρέαζε αρνητικά τις κεφαλαιαγορές, δηλαδή τη βάση του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος, και υπό αυτήν την έννοια θα είχε μάλλον αρνητικές συνέπειες για τις οικονομίες. Σας ανησυχεί αυτός ο κίνδυνος;

– Σίγουρα, αν μια μεγάλη μερίδα ατόμων υψηλού εισοδήματος πρέπει ξαφνικά να πληρώσει πολύ περισσότερους φόρους, μπορεί να χρειαστεί να πουλήσει μέρος των τοποθετήσεων και των μετοχών της, και μπορεί να μειωθούν οι επενδύσεις της, από τη στιγμή που πολλοί θα πωλούν ταυτόχρονα τις ίδιες επενδύσεις. Συνολικά όμως, από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι θα πληρώνουν πλέον περισσότερους φόρους, θα υπάρχουν δύο δυνατότητες ή ένας συνδυασμός αυτών:

1. Η κυβέρνηση θα μπορεί να ξοδεύει περισσότερα χρήματα. Αν συμβεί αυτό, τότε τα χρήματα για τα οποία συζητάμε δεν θα εξαφανιστούν. Θα κατευθυνθούν σε κρατικούς υπαλλήλους ή προμηθευτές του κράτους, οι οποίοι με τη σειρά τους ένα μέρος αυτών των εισοδημάτων θα το ξοδέψουν και ένα άλλο θα το αποταμιεύσουν. Στην πραγματικότητα θα μπορούσαμε αντιθέτως να δούμε μια σημαντική οικονομική επέκταση, η οποία τελικά θα είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο της χρηματιστηριακής αγοράς.

2. Η κυβέρνηση θα μειώσει το έλλειμμά της. Σε αυτή την περίπτωση θα μειωθεί το συνολικό ποσό του δημόσιου χρέους, κι έτσι το ποσό των χρημάτων που θα είχε διατεθεί για την εξυπηρέτηση του χρέους θα επενδυθεί αλλού. Και σε αυτή την περίπτωση το συνολικό ποσό των επενδύσεων θα είναι το ίδιο με πριν.

Οσο οι κυβερνήσεις δεν υιοθετούν το αίτημά σας για επιθετική αύξηση των φόρων στα υψηλά εισοδήματα, τι σας εμποδίζει από το να μεταβιβάζετε χρήματα που εσείς έχετε διαθέσιμα σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες με άλλους τρόπους;

– Προσωπικά δίνω χρήματα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς και είμαι βέβαιος ότι σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι υπογράφοντες την επιστολή κάνουν το ίδιο. Αλλά υπάρχει ένα όριο στον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα μεμονωμένο άτομο, όσο εύπορο κι αν είναι. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος αυτή τη στιγμή είναι τεράστιες και ο μόνος τρόπος για να τις αντιμετωπίσουμε στο κατάλληλο επίπεδο είναι μέσω της ευρείας συλλογικής δράσης. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί εάν βασιζόμαστε στους εύπορους που δίνουν χρήματα εθελοντικά. Θα πρέπει να γίνει μέσω κυβερνητικής δράσης και μέσω φόρων.

 

Πηγή: kathimerini.gr / Βασίλης Κωστούλας

 

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το