Γράφουν για το ηλεκτρονικό περιοδικό 10%  Φιλίππας Διαμάντη και του Κωστή Σπηλιώτη

Εδώ και αρκετούς μήνες παρακολουθούμε είτε οργανωμένα είτε μεμονωμένα περιστατικά τυφλής βίας κατά των μεταναστών και μεταναστριών. Ξεκινούν από οργανωμένες, στοχευμένες επιθέσεις σε σπίτια, χώρους λατρείας και εργασίας, έως ατομικές επιθέσεις κατά των μεταναστών/τριών στο δρόμο, στο τρένο, στο σχολείο. Παράλληλα ξεκίνησαν οι θεσμικές και εξωθεσμικές επιθέσεις στους Τσιγγάνους-Ρομά και ακολούθησαν επιθέσεις στα ομοφυλόφιλα άτομα, στα πάρκα, στο δρόμο, στους γκέι χώρους ψυχαγωγίας.

Γράφει ο Μανώλης Αναγνωστάκης

Καλοί φίλοι μου αναπαράγουν το επιχείρημα ότι ο Χίτλερ είχε χιλιάδες τίτλους βιβλίων κι αυτό αποδεικνύει ότι η βιβλιοφιλία δε συνεπάγεται και ηθική συγκρότηση ή ηθική βελτίωση του ανθρώπου. Συμφωνώ. Όμως έχω μια ερώτηση αρκετά απλή που ενισχύει το επιχείρημα υπέρ της ανάγνωσης βιβλίων: αν είχαν όλοι οι Γερμανοί της εποχής εκείνης την πρόσβαση και το χρόνο να διαβάσουν πολλά βιβλία, άραγε θα ήταν εφικτή η ραγδαία άνοδος του Ναζισμού;

Γράφει ο Νικόλαος Μαρτζίκος

Θυμάμαι να κοιτάω το ταβάνι του δωματίου και να περνούν από το μυαλό μου όλες οι στιγμές που είχα ζήσει τα δυο τελευταία χρόνια του Λυκείου. Άγχος, φροντιστήρια, διάβασμα, λίγες παρέες, πολλή πίεση και τα σαββατοκύριακα στο ουζερί της γειτονιάς για το χαρτζιλίκι.

Γράφει ο Στάμος Ζούλας για την Καθημερινή

Με αφορμή το νεαρό ζευγάρι που μέσω Διαδικτύου έβγαλε στο σφυρί όλα τα υπάρχοντά του, αναζητώντας «μια νέα ζωή» στο Εδιμβούργο, ήλθε ξανά στο προσκήνιο η νέα μετανάστευση. Πολλοί την παρομοιάζουν με το μεταναστευτικό κύμα της μεταπολεμικής περιόδου, όταν περίπου ένα εκατομμύριο Ελλήνων εγκατέλειπε την καθημαγμένη από την Κατοχή και την Εμφύλιο Ελλάδα για να βρει δουλειά στη Γερμανία και σ’ άλλες χώρες του εξωτερικού.

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης για ΤΑ ΝΕΑ

Το ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε να κυβερνά αυτή τη χώρα περισσότερα από τα μισά χρόνια της τριανταοκτάχρονης ιστορίας του. Είτε όμως κυβερνούσε είτε απομακρυνόταν από την εξουσία, τροφοδοτούσε πάντα το πολιτικό σκηνικό με εσωτερικές διαμάχες, αντιπαλότητες, αλλά και με γόνιμες συζητήσεις για τη στρατηγική του, τις κοινωνικές αναφορές του, τη φυσιογνωμία του. Ηταν όμως πάντα ένα κόμμα που ποτέ δεν έγινε βαρετό. Τα κόμματα μόνο από τη στιγμή που γίνονται βαρετά αρχίζουν να μαραίνονται και τελικά πεθαίνουν.

 "Ανασύσταση", "επανίδρυση" κι άλλα λυρικά ακούμε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο ο οποίος όμως αποδεικνύεται τομεγαλύτερο βαρίδι του κόμματος του. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Alco που δημοσιεύεται σήμερα στο Πρώτο Θέμα, οι θετικές γνώμες για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο περιορίζονται στο 19% ενώ ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος συγκεντρώνει το 18,5%!

Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα. Που δημιουργεί, που παράγει, που φτιάχνει πράγματα, που δουλεύει και θέλει να ζήσει απ’ τη δουλειά της. Μια Ελλάδα που δεν εξαντλεί την ύπαρξή της στα τηλεπαράθυρα, μια Ελλάδα που δεν ονειρεύεται να πάρει πρόωρη σύνταξη, αλλά να δημιουργήσει. Αυτή η άλλη Ελλάδα είναι η ελπίδα μας για να κάνουμε τα πράγματα όχι πάλι όπως ήταν πριν, αλλά καλύτερα, πιο ώριμα. Πιο πλούσια σε περιεχόμενο και όχι σε πλαστικά σύμβολα μιας ψεύτικης επιτυχίας.

Ελάχιστους απασχόλησε το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος για μια δολοφονία και τη ληστεία στην Πάρο είναι θεολόγος. Δεν νοιάστηκε η εκπαιδευτική κοινότητα· τα μέλη της, προφανώς, είναι πολύ απασχολημένα να προστατεύσουν τις πρυτανείες από τον κοινωνικο έλεγχο και τα σχολεία από την αξιολόγηση.

Τον έβλεπα στο facebook και με φρίκαρε. Αναρτήσεις μίσους, αίματος, ρατσισμού, ανάμικτες με πίστη στο Χριστιανισμό και τα ελληνικά ιδεώδη, πασπαλισμένες με αμέτρητες θεωρίες συνωμοσίες που όλες –μα όλες- κατέληγαν στους Εβραίους. Κήρυγμα μπροστά στο οποίο ακόμη και η «επίσημη» Χρυσή Αυγή θα έπαιρνε κάποιες –ελάχιστες, ίσως- αποστάσεις.