Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Υγεία>>Το Σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς…

banner roots

Το Σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς…
12.11.2018 | 09:28

Το Σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς…

Συντάκτης:  Παναγιώτης Σκαπέτης
Κατηγορία: Υγεία
Γράφει η Φανή Λούγκλου ΜΑ Κλινική Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος   Τι γίνεται όταν το παιδί αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να ανοίξει τα φτερά του; 

Η μετακόμιση του παιδιού από το σπίτι είναι ένα μεγάλο βήμα προς την ενηλικίωση. Προκειμένου μάλιστα να ξεκινήσει τη δική του ζωή οι γονείς είναι καλό να στηρίξουν αυτή του τη προσπάθεια. Για τους περισσότερους γονείς όμως, ακόμα και τους πιο θετικούς, αυτό δημιουργεί μια φυσιολογική αίσθηση απώλειας και θλίψης.

Για κάποιους τα αρνητικά συναισθήματα είναι ιδιαίτερα έντονα και δημιουργούν προβλήματα τόσο στην καθημερινότητα του παιδιού όσο και στην δική τους. Αυτή την κατάσταση περιγράφει και το σύνδρομο της άδειας φωλιάς, όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα συναισθήματα θλίψης που μπορεί να βιώσουν οι γονείς όταν τα παιδιά δε μένουν πια μαζί τους (Berryhill, 1999). Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1914 από τη συγγραφέα Dorothy Canfield κι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής τη δεκαετία του ’70. Το σύνδρομο δεν αποτελεί κλινική διαταραχή και δεν υπάρχει επίσημη διάγνωση. Μεγαλύτερη προδιάθεση στο σύνδρομο έχουν αυτοί που ( Pomerance, 2013):

  1. Αγχώνονται πολύ με οποιαδήποτε αλλαγή
  2. Έχουν ασταθή γάμο και δεν είναι ικανοποιημένοι από τη σχέση τους
  3. Δυσκολεύονται γενικά να αποχωριστούν το παιδί τους
  4. Δεν έχουν καλή αυτοπεποίθηση και αυτοπροσδιορίζονται μόνο μέσα από το ρόλο τους ως γονείς
  5. Στηρίζονται στο παιδί για συντροφιά, δεν έχουν υγιείς κοινωνικές σχέσεις
  6. Δεν εμπιστεύονται το παιδί και φοβούνται ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει
  7. Ανήκουν σε μονογονεϊκή οικογένεια
  8. Οι ίδιοι δεν έφυγαν ποτέ από τους γονείς τους

Κατά τη διάρκεια του συνδρόμου εμφανίζονται πολύ έντονα συναισθηματικά και συμπεριφορικά συμπτώματα (Beresis, & Schlozman, 2015). Στα συναισθηματικά περιλαμβάνονται η θλίψη, η ανησυχία, το άγχος, η μοναξιά, η απόρριψη, η απώλεια (χρησιμότητας και σκοπού ζωής) και οι ενοχές. Στα σωματικά περιλαμβάνονται οι αλλαγές στον ύπνο και τη διατροφή, η απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, η απομόνωση και τα συναισθηματικά ξεσπάσματα.

Οι γονείς που επηρεάζονται από το σύνδρομο της άδειας φωλιάς έχουν να αντιμετωπίσουν αρκετές δυσκολίες, καθώς πρέπει:

  1. Να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με το ενήλικο πια παιδί τους
  2. Να ξαναγίνουν ζευγάρι
  3. Να γεμίσουν το κενό που αφήνει το παιδί στην καθημερινότητά τους
  4. Να αντιμετωπίσουν την έλλειψη συμπόνιας και κατανόησης από άλλους που θεωρούν φυσικό να φεύγουν τα παιδιά
  5. Να κοινωνικοποιηθούν

Καλό είναι οι γονείς να έχουν προετοιμαστεί για την αναχώρηση του παιδιού, πριν αυτή συμβεί. Αυτό όμως τις περισσότερες φορές δεν είναι εφικτό, ειδικά όταν υπάρχει σχέση εξάρτησης (Schmidt, 2018). Επιπλέον, συχνά απαραίτητη είναι η συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία, ιδιαίτερα αν η σχέση του ζευγαριού δεν είναι καλή. Είτε μόνοι τους είτε με τη βοήθεια ειδικού, οι γονείς μπορούν:

  1. Να βρουν παρηγοριά στη σχέση τους και να έρθουν πιο κοντά
  2. Να γίνουν πιο κοινωνικοί, εφόσον έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο
  3. Να ενταχθούν μαζί σε δραστηριότητες ή χόμπι
  4. Να αναθερμάνουν παλιές φιλικές σχέσεις ή να δημιουργήσουν νέες
  5. Να δώσουν χρόνο στον εαυτό τους να προσαρμοστεί
  6. Να έχουν καλή επικοινωνία με το παιδί, χωρίς να το βαραίνουν συναισθηματικά και να το γεμίζουν ενοχές
  7. Να δημιουργήσουν καινούριες συνήθειες (π.χ. πρωινός περίπατος)

Οι γονείς χρειάζεται να θυμούνται ότι το παιδί τους εξακολουθεί να τους χρειάζεται, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουν αυτή την αλλαγή για να είναι οι ίδιοι καλά αλλά και το παιδί. Το ότι τα παιδιά μεγαλώνουν και κάποια στιγμή θα φύγουν από το σπίτι είναι δεδομένο και θα πρέπει να αποτελεί τη φυσική ροή των πραγμάτων. Σημαίνει ότι οι γονείς έκαναν καλή δουλειά και ότι ήρθε η ώρα να αφήσουν το παιδί να πάρει τις δικές του αποφάσεις και να φτιάξει τη δική του ζωή. Η σχέση γονιού-παιδιού δεν χάνεται λόγω απόστασης. Αλλάζει μεταβάλλεται και εξελίσσεται αλλά δε χάνεται! Κατά την πορεία του παιδιού στην ενήλικη ζωή είναι πολύ σημαντική η σχέση με τους γονείς του. Όμως, πλέον θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να πατήσει σε νέα δεδομένα.

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το

stenos400x400

 

youtube channel