Φέτος που η πανδημία έχει καθηλώσει θεσμούς και πρόσωπα, δεν κατόρθωσε να νικήσει τους Λημνίους, αλλά πέρασαν στην αντίσταση με έργο ιστορικό και αξιόλογο, το εξής: Το Διοικητικό Συμβούλιο της Παλλημνιακής Αδελφότητας δεν μπορούσε να μην αποτίσει φόρο τιμής στον ιστορικό τους σύλλογο, που συμπληρώνει 115 χρόνια ζωής, δράσης και μαρτυρίας από της ιδρύσεώς του, αλλά ούτε και να παραβλέψει τη μεγάλη επέτειο των 200 ετών από το ξεκίνημα της Επανάστασης του 1821 η οποία οδήγησε την μητέρα Ελλάδα στην απελευθέρωση από την τουρκική σκλαβιά.
Προς τούτο επιμελήθηκαν και εξέδωσαν ένα καλαίσθητο και εμπεριστατωμένο Λεύκωμα πλούσιο σε υλικό και μηνύματα διανθισμένο με ηρωικές μορφές των αγωνιστών και ηρώων του 1821 και μικρό περιγραφικό για τον καθένα και καθεμιά γιατί δεν θα ήθελαν να περάσουν αυτές οι δύο ιστορικές και καθοριστικές επέτειοι χωρίς ζωντανή θύμηση.
Εθνικός Κήρυξ - Το Διοικητικό Συμβούλιο της Παλλημνιακής Αδελφότητας Αμερικής «Ήφαιστος». Ελευθέριος Χασάπης, Προέδρος, Αλέξανδρος Τσουκαλάς, Αντιπρόεδρος, Γρηγόρης Μανινάκης, Γραμματέας Α, Γεώργιος Σαράντης Γραμματέας Β, Παναγιώτης Δημητρόπουλος, Ταμίας Α, Στέλιος Παναγόπουλος Ταμίας Β. Σύμβουλοι: Γεώργιος Βασιλόπουλος,Εμμανουήλ Δεσπότερης, Φώτης Κανακάρης,Βασίλης Καραμόσχος. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΛΛΗΜΝΙΑΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ
Είναι αποκαλυπτικά της αγάπης και του νόστου για την Λήμνο τα όσα αναφέρει στο μήνυμά του στο Λεύκωμα ο πρόεδρος της Παλλημνιακής Αδελφότητας «Ηφαιστος», Ελευθέριος Χασάπης, τα εξής: «Φέτος γιορτάζουμε τα 115 χρόνια από την ίδρυση της Παλλημνιακης Αδελφότητας 'Ηφαιστος' αλλά και τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης για την απελευθέρωση της μητέρας Πατρίδας Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό.
Αφού η εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού Covid -19 δεν έχει ακόμη επιβραδυνθεί… το Διοικητικό Συμβούλιο της Παλλημνιακης Αδελφότητας αποφάσισε ομόφωνα βαριά τη καρδία τη ματαίωση της 115ης Χοροεσπερίδας που αρχικά είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στις 6 Μαρτίου 2021.
Εθνικός Κήρυξ - Ο Ελευθέριος Χασάπης, πρόεδρος της Παλλημνιακής Αδελφότητος Αμερικής "Ηφαιστος". ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΛΛΗΜΝΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Η Αδελφότητά μας όμως θα πρέπει να συνεχίσει να αγκαλιάζει όλους τους Λημνιούς της Αμερικής, να κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον μας για τον πολιτισμό και την παράδοση του νησιού μας, να βρίσκεται πάντα κοντά στο νησί μας και να συμβάλλει στην προβολή του. Για τον λόγο αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας αποφάσισε ομόφωνα την έκδοση του επετειακού λευκώματος ανεξάρτητα από την μη διεξαγωγή της 115ης Χοροεσπερίδας λόγω των παρόντων δυσμενών συνθηκών».
Την ευθύνη της επιμέλειας και της έκδοσης του ιστορικού Λευκώματος, το οποίο θα παραμείνει ως ιστορικό κειμήλιο κληρονομιάς και έκφρασης αγάπης και τιμής στο νησί της Λήμνου την είχε ο αντιπρόεδρος Αλέξανδρος Τσουκαλάς, ο οποίος στο μήνυμά του αναφέρει: «Απευθύνω, μέσω του εθιμοτυπικού αυτού μηνύματος, χαιρετισμό προς όλα τα μέλη της Παλλημνιακής Αδελφότητας για την 115η Επέτειο της ιδρύσεως της ιστορικής Αδελφότητάς μας αλλά και τις ευχές για την 200ή Επέτειο από την έναρξη του αγώνα για την Ελληνική Παλιγγενεσία.
Εθνικός Κήρυξ - Αλέξανδρος Τσουκαλάς αντιπρόεδρος της Παλλημνιακής Αδελφότητος Αμερικής "Ηφαιστος". ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΛΛΗΜΝΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Παλλημνιακης Αδελφότητας αποφάσισε ομόφωνα την έκδοση επετειακού λευκώματος για να τιμήσει τις δυο αυτές σημαντικές επετείους ανεξάρτητα από τη μη διεξαγωγή των προγραμματισμένων εκδηλώσεων λόγω των παρόντων δυσμενών συνθηκών εξαιτίας της εξελισσόμενης πανδημίας του κορωνοϊού Covid-19.
Εκ μέρους όλων των μελών της Eπιτροπής Λευκώματος θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους τους χορηγούς μας για τις γενναιόδωρες προσφορές τους, και τη στήριξη που μας προσέφεραν για την έκδοση του επετειακού λευκώματος που είναι αφιερωμένο στους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Εθνικός Κήρυξ - Παλλημνιακή Αδελφότητα Αμερικής «Ήφαιστος». Τμήμα Κυριών και Δεσποινίδων «Μαρούλα» Διοικητικό Συμβούλιο: Αφροδίτη Παπαχατζιδη Προέδρος, Πηνελόπη Καραμοσχου Αντιπρόεδρος, Μαρία Γαροφαλή Κοθεσάκη Γραμματέας, Σοφία Παναγόπουλου Ταμίας Α, Μάλαμα Βασιλοπούλου Ταμίας Β, Σύμβουλοι: Ογα Αλεξανδρου, Λίτσα Βασιλοπούλου, Γεωργία Κανακάρη, Κυριακούλα Καρανικόλα, Τούλα Σιδερά, Κωστούλα Τραγάρα. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ETA PRESS
Ευχαριστώ όλους που συνέβαλαν για την έκδοση του επετειακού αυτού λευκώματος και εύχομαι υγεία και χαρά σε σας και στις οικογένειές σας έτσι ώστε όλοι να γιορτάσουμε ως είθισται την 116η Επέτειο της Ιδρύσεως της Αδελφότητας».
Η συμβολή της Λήμνου και των ηρωικών κατοίκων της στην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού περιγράφεται στο Λεύκωμα ως ακολούθως: «Στα τέλη του Ιουλίου του 1770 έχοντας ήδη καταναυμαχήσει τον Οθωμανικό Στόλο στον Τσεσμέ, ο Αλέξης Ορλώφ με τον Ρωσικό στόλο αποφάσισε να καταλάβει την Λήμνο ώστε να ελέγχει τα στενά των Δαρδανελίων και να υπαγορεύσει όρους ειρήνης προς τον Σουλτάνο. Οι Ρώσοι, αν και σύντομα κατέλαβαν όλο το νησί εκτός από το Κάστρο της Πρωτεύουσας, στο οποίο κλείστηκε η Οθωμανική φρουρά με τις οικογένειες των Τούρκων κρατώντας οικογένειες Ελλήνων προκρίτων ως ομήρους, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το νησί αφού προς βοήθεια της Οθωμανικής φρουράς ήλθε ο Χασάν Τζεζαρλί με 23 πλοιάρια και 4.000 επίλεκτους άνδρες. Μετά την αποχώρηση του Ορλώφ κανείς δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη λύσσα των Τούρκων. Τριακόσιοι Χριστιανοί προεστοί κατασφαγιάστηκαν και πολλοί άλλοι αναγκάστηκαν να φύγουν από το νησί. Η συμπεριφορά των Τούρκων χειροτέρευσε. Επιβλήθηκαν νέοι φόροι, τους οποίους οι αρμόδιοι για την είσπραξη αύξαναν περισσότερο εκβιάζοντας περισσότερο τους κάτοικους. Αναφέρεται ότι από εννέα πουγκιά που έπρεπε να εισπραχθούν, πολλές φορές εισέπρατταν μέχρι και πενήντα.
Εθνικός Κήρυξ - Η αφίσα του Λευκώματος της Παλλημνιακής Αδελφότητας Αμερικής "Ηφαιστος", για την 200η επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΛΛΗΜΝΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΌΤΗΤΑ
Πολλοί Λημνιοί εγκαταλείπουν το νησί και εγκαθίστανται στις παραδουνάβιες ηγεμονίες στην Οδησσό, σε μικρασιατικές πόλεις στην Τεργέστη. Ασχολούνται με το εμπόριο, ενώ πολλοί γίνονται ναυτικοί και καραβοκύρηδες. Το 1813 υπήρχαν 15 μεγάλα Λημνιακά εμπορικά πλοία, με 300 ναύτες, 90 κανόνια και συνολική χωρητικότητα 3.900 τόνους.
Το 1821, η Λήμνος δεν επαναστάτησε επίσημα με απόφαση της Δημογεροντίας, όπως άλλα. Αναφέρεται ότι υπήρξε φόβος, διότι βρισκόταν κοντά στην Κωνσταντινούπολη, και πως οι Οθωμανοί για να τρομοκρατήσουν τους Λημνίους έφεραν από την Μικρασία άτακτα στίφη που προέβησαν σε σφαγές και λεηλασίες.
Ετσι οι πρόκριτοι του νησιού δεν έστειλαν προκήρυξη ανεξαρτησίας. Εξάλλου, ο μητροπολίτης του νησιού Μακάριος Γ' (1814-24) βρισκόταν στην Πόλη το Πάσχα του 1821 (10 Απριλίου) ως συνοδικός και ήταν παρών στο μαρτύριο του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε'. Αν και διασώθηκε από την μανία των Οθωμανών ουσιαστικά ήταν όμηρος, και εκβιαζόμενος ψήφισε ως νέο Πατριάρχη τον Πισιδίας Ευγένιο.
Ετσι εξηγείται το ότι η Λήμνος δεν συμπεριλήφθηκε στην Αρμοστεία του Αιγαίου, την πρώτη προσπάθεια διοικητικής οργάνωσης των επαναστατημένων νησιών. Ομως αναφέρονται Λήμνιοι Φιλικοί, κυρίως μετανάστες στις παραδουνάβιες πόλεις και στην Οδησσό, όπως οι έμποροι στο Γαλάτσι Παντελής Γ. Στρωτόπουλος και Δημήτριος Νικ. Κομνηνός, ο Κωνσταντίνος Γ. Λήμνιος (1865) ο οποίος διετέλεσε γραμματεύς Γενικής Διοικήσεως επί Καποδίστρια, ο Κωνσταντίνος Βοδάς, ο Μελέτιος Αξαρλής, ο Αναστάσιος Γεωργίου ο Λημνιός εγκατεστημένος στη Μολδαβία, ο Κωνσταντίνος Νικολάου, κ.ά. Στην αποτυχημένη έναρξη της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη συμμετείχαν και Λήμνιοι, από τους οποίους όσοι σώθηκαν κατέφυγαν στην Οδησσό. Από εκεί το 1823, ορισμένοι έφτασαν στην Ελβετία, όπου τους περιέθαλψαν οι κάτοικοι της Ζυρίχης και της Γενεύης. Ανάμεσά τους αναφέρονται ο Κωνσταντής Δημήτριος, ο Γιάννης Παλαιολόγου και ο Νικόλας του Ηλία Κωνσταντέλλη.
Στον κυρίως αγώνα πολλοί Λημνιοί συμμετείχαν από θαλάσσης, με ψαριανά πλοία και από ξηράς υπό τις σημαίες άλλων οπλαρχηγών, όπως του Μαυροβουνιωτη, του Γκούρα, του Βούλγαρη, κ.α. λημνιακά πλοία πήραν μέρος σε πολλές ναυτικές αποστολές, ενώ άλλα χρησιμοποιήθηκαν ως πυρπολικά με πιο γνωστό το πυρπολικό που κατέστρεψε την Οθωμανική ναυαρχίδα στην Ερεσό. Ηταν το μπρίκι 'Αγιος Παντελεήμων', ιδιοκτησίας του καπετάν-Νικόλα Χατζή Τριανταφύλλου. Από τους θαλασσομάχους πιο γνωστός έμεινε ο καπετάν Νικόλας Χατζή Μαυρουδής υποπλοίαρχος α' τάξεως. Επίσης, οι Κωνσταντής Μακράς, Θοδωρής Γεωργίου, Νικόλας Γκούμας, Αθανάσιος Μαργαρίτης, Νικόλας Αθανασίου, καπετάν-Αποστόλης, κ.ά.
Από τους αγωνιστές στη στεριά πιο γνωστός ήταν ο Τριαντάφυλλος Τζούρας (1793-1847), που τραυματίστηκε έξι φορές, τιμήθηκε με τον 'Χρυσούν Σταυρόν' το 1836 για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα μητέρα Ελλάδα και έφθασε μέχρι τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Αλλοι Λημνιοί αγωνιστές που έγιναν γνωστοί είναι ο υπολοχαγός Κωνσταντίνος Τζούρας, ο υποχιλίαρχος Μαργαρίτης Φραγκογιάννης, ο εικοσιπένταρχος Δημήτριος Γαροφάλλου, ο αξιωματικός Ζ' τάξεως Παναγιώτης Γεωργίου και ο λοχίας Βασίλειος Δημητρίου που τιμήθηκε με αργυρό αριστείο ανδρείας».
Πηγή: ekirikas.com
