Ήταν γεννημένος το 1925. Γενιές Ατσικιωτόπαιδων έμαθαν γράμματα στα χέρια του. Ήταν ένας λεβεντάνθρωπος, πανύψηλος και επιβλητικός. Χαρισματικός, με ισχυρό χαρακτήρα, ηγετικές αρετές, ανεπίληπτο ήθος. Σοβαρός και αυστηρός ως δάσκαλος, δίδασκε την πειθαρχία, τον αυτοέλεγχο, τη σκληρή δουλειά. Λιτός σαν Σπαρτιάτης. Λάτρης της υγιεινής, κάθε Δευτέρα πρωί έκανε εξονυχιστικό έλεγχο καθαριότητας, ελέγχοντας σώμα και ρούχα των σχολιαρόπαιδων.
Κάθε φθινόπωρο, μαθητές και μαθήτριες, σκάβαμε όλο τον περιβάλλοντα χώρο του σχολείου, αλλά και των εκκλησιών του χωριού. Όταν τα χέρια μας γέμιζαν φουσκάλες, μας έβαζε ιώδιο και μας έλεγε «τώρα το ψωμί που θα φας το μεσημέρι, θα είναι πιο γλυκό». Οικολόγος και φυσιολάτρης, έκανε σημαντικές δενδροφυτεύσεις.
Εισήγαγε το διάλογο και την κριτική μέσα στο μάθημα, τις ασκήσεις προφορικών εκθέσεων, πράγματα πρωτοφανή για την εποχή εκείνη. Ζούσε στη Μύρινα. Όταν έβλεπε παλιούς μαθητές του, έκανε σαν μικρό παιδί απ’ τη χαρά του, και πάντα προσφερόταν να τους κεράσει. Πίσω απ’ το αυστηρό του προσωπείο, κρυβόταν ένας ιδιαίτερα συναισθηματικός άνθρωπος, μια ψυχούλα.
Ο Σύλλογος Ατσικιωτών τον είχε τιμήσει το 2005, μαζί με την γλυκύτατη σύζυγό του, τη δασκάλα μας, κυρία Σοφία Σαραντοπούλου – Γραγρά, για την προσφορά τους στην εκπαίδευση των παιδιών της Λήμνου. Αιωνία σου η μνήμη, αγαπημένε μας δάσκαλε. Αντίο και ευχαριστούμε. Θερμά συλλυπητήρια στη δασκάλα μας κυρία Σοφία, στα παιδιά του και τους άλλους συγγενείς του.
https://www.limnosfm100.gr/limnos/item/39412-limnos-efyge-o-agorastos-gragras-to-antio-tou-s-tragara-ston-daskalo-ton-daskalon-photos.html#sigProId82a72593db
Φωτογραφίες: Σταύρος Τραγάρας
