Η υπηρεσιακή μας σχέση στο Επαρχείο είχε και μια σχέση φιλική και πάντα με ένα ιδιαίτερο λόγο φιλικό κοινωνικό, συζητούσαμε την καθημερινότητα και σχολιάζαμε σατυρικά την πολιτική κατάσταση τότε. Τον γνώριζα από παλιά ως γιατρός, πριν εκλεγώ Έπαρχος, καθώς και τη γυναίκα του, την οποία πάντα εκτιμούμε και εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας και εγώ και η γυναίκα μου. Όποια λόγια παρηγοριάς και αν αναφέρω δεν μπορούν να μετριάσουν και απαλύνουν τον πόνο και τη θλίψη των δικών του ανθρώπων, της γυναίκας του, των παιδιών του και των συγγενών του. Έτσι όπως έφυγε από κοντά τους έγινε για το μέλλον μια δυνατή με πολύ αγάπη ανάμνηση και νοσταλγία. Έφυγε έτσι ξαφνικά σε μια ηλικία που έπρεπε να χαρεί τη ζωή, την οικογένεια του και τον αγώνα που έδωσε να καταξιωθεί στη κοινωνία. Το πεπρωμένο είναι άγραφος νόμος στη ζωή και το ταξίδι για την αιωνιότητα δεν προγραμματίζεται. Φεύγοντας ο κάθε άνθρωπος έτσι απρόσμενα, όπως ο Μπάμπης, παίρνει μαζί του την αγάπη της οικογενείας του, την αγάπη του κόσμου, την εκτίμησή, τη συμπάθεια, την αγάπη των συναδέλφων του και όλων των πολιτών της Λήμνου, τους οποίους υπηρέτησε από την υπηρεσία εις το τμήμα αγροτικής ανάπτυξης στο Επαρχείο.
Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει αυτό το βιολογικό ηλιοβασίλεμα της ζωής μας το οποίο πάντα φωτίζεται με καλές και κακές αναμνήσεις, από την κοινωνική καταξίωση του καθενός, από τη δημιουργικότητά, την εργασία του, τη συμμετοχή του στα κοινά, από τα έργα και τα λόγια μας. Σβήνει η ζωή όπως δύει ο ήλιος που σιγά σιγά χάνεται με ροδαλό χρώμα στο θαλάσσιο ορίζοντα πίσω από τον Άθω. Ο Μπάμπης ως πολίτης ήταν διακριτός, ήρεμος, τυπικός στον εργασιακό χώρο και ένας άριστος οικογενειάρχης στη κοινωνία και έτσι το ηλιοβασίλεμα του είναι φωτεινό.
Με είχε εντυπωσιάσει το ήθος του, ο πάντα ήρεμος χαρακτήρας του, η συνέπεια στην υπηρεσία και οι γνώσεις του και σε θέματα υγιεινής τροφίμων που με ενδιέφερε για την Επαρχεία μας. Η συνεργασία μου αυτή με τον Μπάμπη ως τεχνολόγος τροφίμων είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας άτυπης επιτροπής έλεγχου τροφίμων για την Επαρχεία μας με την αστυνομία και τον προϊστάμενό της Κτηνιατρικής υπηρεσίας Δ. Μπουλωτη έτσι ώστε κάναμε έλεγχους υγειονομικού ενδιαφέροντος σε τρόφιμα και καταστήματα. Ο αξιαγάπητος, ήρεμος και φιλικός του χαρακτήρας, η οικογενειακή και επαγγελματική του καταξίωση τον οδηγούν στην αιωνιότητα, ώστε να τον θυμόμαστε πάντα κλείνοντας έτσι ξαφνικά το βιβλίο της ζωής του. Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός και δικαιοκρίτης Χριστός να απαλύνει τον πόνο και να δώσει υπομονή και κουράγιο στη γυναίκα του, τα παιδιά του και τους συγγενείς του και να κατατάξει την ψυχή του στη κοινωνία των Αγγέλων δια την αιώνια ζωή... και ανάσταση.
Γενάρης 2019
