Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου ορίζεται ότι βοσκήσιμες γαίες (κι όχι βοσκότοποι) καλούνται οι εκτάσεις που δύνανται να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση ζώων, στις οποίες αναπτύσσεται βλάστηση αυτοφυής ή μη, ποώδης, φρυγανική ή ξυλώδης με θαμνώδη ή αραιά δενδρώδη μορφή ή και μικτή, οι οποίες μπορεί να εκτείνονται και σε υδάτινα παραλίμνια οικοσυστήματα, όπου αναπτύσσεται υδροχαρής βλάστηση.
Είναι φανερό ότι ο παραπάνω ορισμός είναι τόσο ευρύς που καλύπτει τα 51 εκατομμύρια στρέμματα, όπως υποστήριξε ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Βαγγέλης Αποστόλου. Όμως ο νόμος δεν αλλάζει τη συμφωνία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής του 2013, η οποία περιόριζε τους βοσκοτόπους της χώρας σε περίπου 17 εκατομμύρια στρέμματα.
Ακόμη όμως κι αν η χώρα μας δηλώσει μεγαλύτερες εκτάσεις ως βοσκοτόπους, δεν θα υπάρξει λύση. Διότι οι επιδοτήσεις που θα λάβει είναι αυτές που αντιστοιχούν στα 17 εκατομμύρια στρέμματα. Συνεπώς η ένταξη περισσότερων εκτάσεων στα βοσκοτόπια το μόνο που αλλάζει είναι το ύψος της ανά στρέμμα επιδότησης.
Όσο περισσότερες εκτάσεις εντάσσονται τόσο θα μειώνεται η ανά στρέμμα επιδότηση.
Παρακολουθούν αμέτοχοι
Ο ορισμός που δίνεται στο σχέδιο νόμου δίνει στο Υπουργείο τη δυνατότητα να εντάξει όσες εκτάσεις επιθυμεί στις περιοχές που επιθυμεί να ενισχύσει την κτηνοτροφία.
Με δύο λόγια, το σχέδιο νόμου το μόνο πρόβλημα που λύνει είναι αυτό της κατανομής των επιδοτήσεων κατά τη βούληση του Υπουργείου.
Το «Ε» εδώ και πολύ καιρό έχει τονίσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ευρύτατο παζάρι για την κατανομή των βοσκοτόπων και των επιδοτήσεων που τους συνοδεύουν σε όλη τη χώρα.
Οι τοπικοί φορείς δείχνουν να παρακολουθούν αμέτοχοι αυτό το παζάρι (ορισμένοι εξ αυτών) ενώ άλλοι δεν κάνουν ούτε αυτό. Κι αυτό παρότι διακυβεύονται πολλά εκατομμύρια ευρώ αγροτικών επιδοτήσεων που ενισχύουν την οικονομία της Λέσβου και της Λήμνου κάθε χρόνο και φυσικά το εισόδημα των κτηνοτρόφων του Νομού.
Στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου αναφέρεται πως ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης μπορεί να αναθέσει τη σύνταξη των διαχειριστικών σχεδίων των βοσκοτόπων στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Η έγκρισή τους θα γίνει από το Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης μετά από εισήγηση του προϊσταμένου του αρμόδιου Δασαρχείου ή της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών.
Η εκπόνηση των διαχειριστικών σχεδίων θα γίνει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου του 2018. Πρόκειται για τα διαχειριστικά σχέδια που είχαν ανατεθεί στις αρχές του χρόνου στις Περιφέρειες της χώρας και θα έπρεπε να ολοκληρωθούν πριν τις 15 του Μάη.
Τελικά, η κυβέρνηση, πιθανότατα σε συμφωνία με τις κοινοτικές αρχές, προχωράει στην εκπόνηση προσωρινών διαχειριστικών σχεδίων ώστε να καλυφθούν οι υποχρεώσεις έναντι τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στη συνέχεια, θα έχει περιθώριο τριών ετών για την εκπόνηση των κανονικών διαχειριστικών σχεδίων. Το κόστος αυτής της εργασίας θα βαρύνει το νέο τομεακό πρόγραμμα του Υπουργείου.
Οι Περιφέρειες μοιράζουν τα δικαιώματα
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του νομοσχεδίου, οι Περιφερειακές Ενότητες θα κατανέμουν τα δικαιώματα βόσκησης στους κτηνοτρόφους για τους δημόσιους βοσκοτόπους.
Για το σκοπό αυτό θα δημιουργείται αρμόδια επιτροπή, στην οποία θα συμμετάσχει και εκπρόσωπος του αρμόδιου Δήμου και των οικείων κτηνοτροφικών οργανώσεων. Η κατανομή των δικαιωμάτων θα γίνεται για χρόνια.
Το ύψος του ενοικίου που θα καταβάλουν οι κτηνοτρόφοι θα προσδιορίζεται με υπουργική απόφαση.
Στο Νομό Λέσβου, ο κύριος όγκος των βοσκοτόπων είναι ιδιόκτητος, μικρό μέρος αυτών ανήκουν στο δημόσιο ή στους Δήμους. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Δήμου Λέσβου, οι βοσκότοποί του ανέρχονται σε 100.000 στρέμματα.
Μέχρι τώρα η κατανομή των δημοτικών βοσκοτόπων στη Λέσβο γίνονταν από τους Δήμους και το ενοίκιο προσδιορίζονταν με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η κατανομή των βοσκοτόπων που ανήκουν στους Δήμους γίνεται κατά προτεραιότητα στους κτηνοτρόφους που έχουν την έδρα της εκμετάλλευσής τους στην τοπική ή δημοτική κοινότητα στην οποία βρίσκεται η βοσκήσιμη γη.
Πηγή: emprosnet.gr
