Αν χρειάζεται να πηγαίνουν οι πολίτες κάθε φορά στην κα... Ισμήνη για να κάνει το αυτονόητο δεν θα τους μένει χρόνος για τίποτα άλλο. Τα πείσματα και οι εμπάθειες εναντίον εργαζομένων που καλούνται να θεραπεύσουν ανθρώπους, εκφράζουν εγκληματική διοικητική ανεπάρκεια.
Με μία γιατρό στην παθολογική κλινική για να καλύπτει τους 17.000 κατοίκους του νησιού, τους στρατιώτες και τους επισκέπτες μας, όχι μόνο Νοσοκομείο δεν είναι αλλά ανθρωπιστική ιατρική αποστολή σε τριτοκοσμική χώρα. Είναι προφανές ότι η κυρία αυτή δεν μπορεί να διοικήσει το νοσοκομείο. Δεν έχει αίσθηση των αναγκών ούτε και τη διάθεση να διεκδικήσει λύσεις για το συμφέρον των ασθενών. Δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τους εργαζομένους σε αυτό.
Αντίθετα ασκεί διοίκηση με γνώμονα τις εμμονές της και με κριτήρια προσωπικά και αδιευκρίνιστα. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών. Με 35 βαθμούς θερμοκρασία στους θαλάμους των ασθενών κάποιοι θα κλάψουν τον άνθρωπό τους και όλοι μαζί θα θρηνήσουμε κάποιο συμπολίτη μας. Έζησα από κοντά τα γεγονότα στο νοσοκομείο μας στις 12 και 13 Αυγούστου και επιτρέψτε μου να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις μου.
• Δεν ταιριάζουν στις ανθρώπινες σχέσεις οι αντεγκλήσεις, οι ύβρεις, οι ιαχές και οι απειλές και όλοι πρέπει να τις αποφεύγουμε. Ακόμα και αν θεωρούνται δικαιολογημένες και το δίκιο μας πνίγει. Στη δημοκρατική κοινωνία οι αντιθέσεις λύνονται με το σεβασμό των νόμων και όποιος τους καταπατεί υφίσταται τις συνέπειες των πράξεών του με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης.
• Μερικές φορές όπου ασκείται βία, την προκαλεί και αυτός που την υφίσταται. Και η κυρία αυτή φαίνεται ότι ήθελε να την προκαλέσει. Ευτυχώς – επαναλαμβάνω ευτυχώς - η δικαιολογημένη οργή παρά την προκλητική της στάση δεν οδήγησε σε ακρότητες.
• Θα ήμουνα ευτυχής και θα είχα σε υπόληψη την υποδιοικήτρια αν στη διαμαρτυρία μας απαντούσε με πειστικό τρόπο την όποια απόφασή της και ας μη συμφωνούσα με αυτήν. Όμως το θέμα ήταν απλό και ξεκάθαρο.
1. Το νοσοκομείο έχει πιεστική έλλειψη γιατρών.
2. Υπήρχε διαθέσιμος γιατρός που έκανε αίτηση για να μείνει ένα εξάμηνο ακόμα όπως είχε δικαίωμα.
3. Η ειδικευμένη γιατρός ( κα Βουτσά) η οποία είναι η αρμόδια, είναι ευχαριστημένη μαζί του και ζητούσε επιμόνως την παραμονή του. Η κα Λυμπέρη για άγνωστο λόγο δεν υπέγραφε για την παραμονή, και μας αντιμετώπιζε με απαξιωτικό ύφος σαν να είμαστε κοπάδι ιθαγενών που έπρεπε να παρακαλέσουμε τον αφέντη για έλεος.
• Αναρωτιέμαι λοιπόν: Υπάρχει ασυλία για τους τοποθετημένους από την κυβέρνηση λειτουργούς για κάθε εγκληματική τους αμέλεια; Έχει εντελώς καταλυθεί η έννοια της αποτελεσματικότητας στη διοίκηση και αντικαταστάθηκε από την κομματική τοποθέτηση του κάθε λειτουργού; Ο εισαγγελέας θα επέμβει όταν συμβεί κάτι ανεπανόρθωτο;
Οι πολιτικές και οι αλλαγές στα πρόσωπα. Το εύκολο και απλοϊκό θα ήταν να πούμε ’’ να φύγει η διοικήτρια από το νησί’’. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για την προηγούμενη της οποίας η διοικητική ικανότητα δεν ήταν καλύτερη. Να φύγει η ΝΕΛ και ο υπουργός Ναυτιλίας που την προστατεύει και καταδίκασε το νησί μας με τις απαράδεκτες συγκοινωνίες. Να φύγει ο αρμόδιος για την απομάκρυνση της Εφορίας, των υπηρεσιών του ΙΚΑ κλπ. Αυτά όμως τα εύκολα, η εναλλαγή δηλαδή των προσώπων μπορεί να μειώνουν την οξύτητα των προβλημάτων δεν οδηγούν όμως σε λύσεις. Και να φύγουν τα πρόσωπα στη θέση τους τοποθετούνται κάποια άλλα που υπηρετούν τους ίδιους σκοπούς.
Ζητούμενο η ανατροπή. Αυτή δυστυχώς είναι σήμερα η Ελληνική κοινωνία. Μια κυβερνώσα υποδουλωμένη εθελόδουλη ελίτ χωρίς το ηθικό ανάστημα και τη διάθεση να προβεί σε τομές και ρήξεις . Όργανο ξένων και εγχώριων μεγάλων συμφερόντων που οδηγούν τη χώρα στη φτώχια και την εξαθλίωση. Η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, η έκπτωση των ηθικών αξιών, ο εκχυδαϊσμός της δημόσιας ζωής που καλλιέργησαν τόσα χρόνια, ενέπλεξαν βέβαια και μέρος του λαού σε ένα κλίμα συναλλαγής και διαφθοράς. Σήμερα καμία πολιτική δεν θα μας βγάλει από το οικονομικό και ηθικό τέλμα αν δεν αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη και δεν στηριχθεί στην αυτοκριτική και στην αυτογνωσία.
Η ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ λοιπόν είναι το ζητούμενο, όσο καταστροφικό και αν φαίνεται για κείνους που χρόνια συσσώρευσαν πλούτο με αθέμιτο τρόπο, και όσο επώδυνο και αν είναι για τον καθένα από μας που θα πρέπει να αλλάξει συνήθειες και νοοτροπίες.
