της Βάσως Κιντή | Το Βήμα

Βήμα 7.5.14

Συζητούσα τις προάλλες με φίλους το περίφημο Επιχείρημα του Κινέζικου Δωματίου (Chinese Room Argument) που διατύπωσε πρώτη φορά ο φιλόσοφος John Searle (Σερλ), ένα νοητικό πείραμα στο οποίο κάποιος που δεν ξέρει κινέζικα βρίσκεται κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο και απαντά μηχανικά, ακολουθώντας ορισμένους κανόνες χειρισμού συμβόλων, σε ερωτήματα διατυπωμένα σε κινέζικους χαρακτήρες που του δίνονται κάτω από την πόρτα. Ό,τι ερώτημα τού τίθεται το απαντά σωστά ακολουθώντας τους κανόνες, όπως περίπου κάνει ένας υπολογιστής, με αποτέλεσμα να δημιουργεί την εντύπωση στους έξω από το δωμάτιο ότι ξέρει κινέζικα ενώ αυτός αναγνωρίζει απλώς το σχήμα των χαρακτήρων χωρίς καν να καταλαβαίνει αν είναι κινέζικοι χαρακτήρες ή π.χ., ιαπωνικοί. Ένα από τα συμπεράσματα του επιχειρήματος είναι ότι ο επιτυχημένος χειρισμός συμβόλων δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκην κατανόηση.

Ο Στέφανος Πατάκης, δημιουργός ενός από τους σημαντικότερους εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα, μιλάει αποκλειστικά στη LiFO.

Ο εκδοτικός οίκος συμπληρώνει φέτος σαράντα χρόνια δραστηριότητας και θα ήθελα να μου πείτε πώς αποφασίσατε, ενώ είστε εκπαιδευτικός, να μπείτε σε αυτή την περιπέτεια. Σε πολλά πράγματα μας οδηγεί η ίδια η ζωή. Ως καθηγητής είχα εκδώσει μερικά επιτυχημένα βιβλία για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Αυτό το γεγονός και το ότι ο κόσμος του βιβλίου μού άνοιγε νέες προοπτικές ήταν οι λόγοι της αλλαγής επαγγέλματος. Αλλά, μέχρι και σήμερα, δεν έχω ξεχάσει την παλιά ιδιότητα του φιλόλογου. Ανάμεσα στα άλλα, αφιερώνω πολλές ώρες την εβδομάδα στη συγγραφή και επιμέλεια ενός μεγάλου Λεξικού της Νεοελληνικής Γλώσσας που ετοιμάζουμε.

της Ξένιας Κουναλάκη | Καθημερινή

Τον Φεβρουάριο του 2008, ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας και «τσάρος» της γερμανικής οικονομίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχε καλέσει όλες τις ευρωπαϊκές εφημερίδες να δημοσιεύσουν τα αμφιλεγόμενα σκίτσα που απεικόνιζαν τον Μωάμεθ και είχαν προκαλέσει την οργή του μουσουλμανικού κόσμου, προβάλλοντας το εξής επιχείρημα: «Κι εμείς πιστεύουμε ότι είναι άθλια, αλλά η ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να αποτελεί έναυσμα για να καταφεύγουμε στη βία». Γι’ αυτό, πιστεύω, ότι αν είχε δει τη γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών», θα είχε αντιδράσει με τον ίδιο, περίπου, τρόπο.

της Αγγελικής Σπανού | Μεταρρύθμιση

Τρομερό! Ο Γερμανός υπουργός Βόφλγκανγκ Σόιμπλε συνέδεσε την ελληνική παρουσία στην ευρωζώνη με την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων. Ψυχρολουσία στο Μέγαρο Μαξίμου, δυσφορία στην κυβέρνηση για τον "εκβιασμό", όπως χαρακτηρίστηκε στο δημόσιο σχολιασμό, σκληρή κριτική από στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στον Σόιμπλε λες και πρόκειται για προσωπικές του απόψεις, επίθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ που αξιοποίησε επικοινωνιακά το μήνυμα του Βερολίνου για να εκθέσει το Μέγαρο Μαξίμου.

Μεταξύ λουίζας και εσπρέσο, στο Ντεζιρέ, ο Στέλιος Ράμφος μου δηλώνει ευχαριστημένος από τα εκλογικά αποτελέσματα. «Σοφά», παρατηρεί, «η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δυναμική που οδηγεί οπωσδήποτε στην εξουσία· η αποδοχή της σκληρής σταθεροποιητικής δημοσιονομικής πολιτικής που άσκησε η Νέα Δημοκρατία έγινε με τους αστερίσκους μιας προσδοκώμενης δικαιοσύνης στην καθημερινότητα του πολίτη, την αποτελεσματικότητα και ορθοκρισία της κυβερνήσεως και την αξιοκρατία.

 Γράφουν η Χριστίνα Παπασταθοπούλου και ο Γιώργος Παγούδης

Μόνο με χιούμορ μπορούν να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα στην ακτοπλοϊκή σύνδεση. Τα πλοία της ΝΕΛ, με βλάβες και χωρίς καύσιμα, προκαλούν ξανά ακυρώσεις και καθυστερήσεις δρομολογίων.

Στις 26 ήταν όλοι στα γραφεία τους και η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Με κάποιο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να μετατρέπει ακόμα και τις νίκες σε ολίγον ήττες. Φταίει που έχει μετατρέψει την πολιτική σε κάτι άλλο το οποίο μοιάζει περισσότερο με βιντεοπαιχνίδι παρά με παραγωγή προτάσεων και λύσεων στα προβλήματα της κοινωνίας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και τα προβλήματα θα λυθούν ακριβώς επειδή θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Η ζωή γίνεται μια συνεχής μάχη με αίτημα τις εκλογές, δηλαδή την τελική επικράτηση του καλού απέναντι στο κακό. Εμείς ή αυτοί. Τότε εμείς, χωρίς τους αυτούς, θα ορθώσουμε το ανάστημά μας στην ηγεσία της Ευρώπης που θέλει υποτελείς κυβερνήσεις, και επειδή είμαστε ηρωικότεροι θα τους φοβίσουμε και θα κάνουν ό,τι θέλουμε. Και τι θέλουμε; Να γίνουν όλα όπως ήταν πριν, αφού το μνημόνιο φταίει για την κρίση. Αν αφαιρέσεις το go back κυρία Μέρκελ, από τον ΣΥΡΙΖΑ μένει ο Κ. Καραμανλής. Το ένδοξο 2009. Η χρονιά της χρεοκοπίας.