Από τα βασικότερα στοιχεία της ζωής είναι το νερό το οποίο σήμερα κινδυνεύει να ελαττωθεί και να καταστραφεί!! είτε ως επιφανειακό είτε ως υπόγειο, είτε ως θαλάσσιο νερό, ο κίνδυνος αυτός προέρχεται από τις αλόγιστες και υπερβολικές δραστηριότητες του ανθρώπου.
Τα νερά στο φυσικού περιβάλλοντος έχουν άμεση σχέση με την ζωή όλων των οργανισμών και ασφαλώς με την ζωή και την δημόσια υγεία των πολιτών, άρα χρειάζεται ενημέρωση, προγραμματισμός για την προστασία αυτού του πολύτιμου αγαθού, διότι όταν μολυνθεί, το νερό ένας μεγάλος αριθμός μεταδοτικών λοιμωδών νοσημάτων μεταδίδονται δια μέσου αυτού.
Ο άνθρωπος μολύνεται είτε από το νερό που πίνει, (νερό πηγών, δικτύου, ή εμφιαλωμένο νερό, όταν δεν γίνεται σωστή χλωρίωση η όταν τα εμφιαλωμένα νερά τα οποία δεν αποθηκεύονται σωστά), είτε από το νερό των θαλασσών, καθώς και από μολυσμένο νερό το οποίο πιθανόν να χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για την καθημερινή του προσωπική χρήση την οποία κάνει ( με τα παγάκια -διάφορα ποτά- πλύσιμο –λουτρά).
Τέλος ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να μολυνθεί, από διαφόρους οργανισμούς τους οποίους τρώει και οι οποίοι ζουν στο γλυκό η στο θαλασσινό νερό, όταν βεβαία το νερό αυτό είναι μολυσμένο από διαφόρους μικροοργανισμούς ή από διάφορες ουσίες ή μέταλλα όπως (μολυσμένα ψάρια όστρακα μαλάκια φύκια).
Τα νοσήματα τα οποία προκαλούνται από τα μικρόβια τα οποία μεταφέρονται πολλαπλασιάζονται και ζουν στο νερό είναι γαστρεντερίτιδες, ηπατίτιδες επιμολύνσεις τραυμάτων δερματικές αλλοιώσεις ουρολοιμώξεις, ωτίτιδες επιπεφυκίτιδες κολπίτιδες αναπνευστικές και γενικευμένες λοιμώξεις.
Έχει αποδεδειχθεί ότι τα μικρόβια αυτά τα οποία βρίσκουμε στο νερό είτε στο πόσιμο είτε στο θαλασσινό ότι έχουν την δυνατότητα να ζουν στον εντερικό σωλήνα του ανθρώπου και των ζώων, και ως αποτέλεσμα αυτού να αποβάλλονται με τα κόπρανα.
Επομένως η ανεύρεση αυτών των μικροβίων σε θαλάσσιο νερό ή το πόσιμο νερό σημαίνει την ρύπανση και κυρίως την μόλυνση της θαλάσσιας περιοχής και της πηγής ή του φρεατίου ότι το νερό των όποιων χρησιμοποιείται για πόσιμο ή για μπάνιο με λύματα ανθρώπινης ή ζωικής προελεύσεως, ενώ πολλά παθογόνα μικρόβια πάντοτε υπάρχουν εκεί όπου συνήθως εκβάλουν κυρίως αγωγοί λυμάτων η υπάρχουν εκβολές ρυακιών και ποταμών όπως συμβαίνει στις θαλασσιές περιοχές!!! Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ορισμένες έννοιες όπως.
Όταν λέμε Ρύπανση εννοούμε κάθε μεταβολή των χαρακτηριστικών στοιχείων του περιβάλλοντος και αφορά τον αέρα τη θάλασσα το έδαφος, έχει πιο ευρεία έννοια από την Μίανση (η οποία σημαίνει τη μεταφορά λοιμογόνου παράγοντα με στοιχεία του αψύχου περιβάλλοντος ).
Τέλος διαφέρει η ρύπανση από την Μόλυνση διότι (σημαίνει την εγκατάσταση και την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό ενός μικροβιακού λοιμογόνου παράγοντα στο σώμα του ανθρώπου ή των ζωών ).
Επίσης η Ρύπανση εκτός από Λοιμογόνους παράγοντες περιέχει και άλλους βλαπτικούς παράγοντες βιολογικής, φυσικής, η χημικής η ραδιενεργούς προελεύσεως.
Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι τα νερά της θάλασσας μπορεί επίσης να μολυνθούν από μικροοργανισμούς της ατμόσφαιρας όταν πνέουν δυνατοί άνεμοι, ή από το νερό της βροχής με το οποίο παρασύρονται μικροοργανισμοί από την ατμόσφαιρα , ενώ οι ποταμοί οι οποίοι εκβάλουν στην θάλασσα μεταφέρουν περισσότερα λύματα, με μικρόβια και διάφορες άλλες ουσίες.
Επίσης η θάλασσα ρυπαίνεται από άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες οι οποίες παράγουν απόβλητα τα οποία περιέχουν φυτοφάρμακα- πίσσα -πετρελαιοειδείς ουσίες - βιομηχανικά και ραδιενεργά απόβλητα με καταστρεπτικά αποτελέσματα στη θαλάσσια βιοποικιλότητα.
Τέλος στις παραλίες εις τις οποίες υπάρχει συνωστισμός και υπάρχουν πολλοί λουόμενοι, κάτι ασφαλώς που δεν υπάρχει στα νησιά μας, τότε σε συνωστισμό λουομένων δυνατόν να υπάρχουν ρυπαρές ουσίες και μικρόβια από τη φυσιολογική χλωρίδα του ανθρώπου (σταφυλόκοκκος) στοιχεία τα οποία μολύνουν στο νερό και όταν αυτό το μικροβιακό φορτίο είναι μεγάλο τότε μπορεί να προκαλέσουν σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις ουρολοιμώξεις και ρινοφαρυγγίτιδες ωτίτιδες αναπνευστικά προβλήματα κυρίως σε ευπαθή άτομα.
Επιδημίες από υδατογενή νοσήματα γίνονται και σήμερα στις ολιγότερων ανεπτυγμένες χώρες. Η μετάδοση των μικροβίων με το νερό είναι ο πιο γρήγορος τρόπος εξάπλωσης πολλών λοιμωδών νοσημάτων και η εμφάνιση επιδημιών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Τα λοιμώδη νοσήματα όπως ο Τύφος η Χολέρα , η Δυσεντερία η Ηπατίτιδα Α είναι τα πιο γνωστά μεταδοτικά νοσήματα ,τα μικρόβια των οποίων μεταφέρονται με το νερό κυρίως με το πόσιμο και προκαλούσαν μεγάλες επιδημίες σε ολόκληρο τον πλανήτη με πολλά θύματα.
Η επιστημονική έρευνα και μελέτη έδωσε λύσεις, η καθιέρωση της χλωρίωσης του πόσιμου νερό των κολυμβητικών δεξαμενών, τα Υδραγωγεία και το δίκτυο Ύδρευσης είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση αυτών των λοιμωδών νοσημάτων κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες, εις τις οποίες όμως εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να εμφανίζονται κατά καιρούς επιδημίες από μικρόβια τα οποία μεταδίδονται με το πόσιμο νερό η το νερό των θαλασσών. Τα μικρόβια αυτά είναι διάφοροι Ιοί και βακτηρίδια (αδενοίοι ρετροίοι κρυπτοβακτηρίδιο κ.α, τα οποία προκαλούν κυρίως ηπατίτιδες γαστρεντερικές διαταραχές και γενικευμένες λοιμώξεις.
Από πολλά χρόνια η ιατρική επιστήμη και ο ειδικός κλάδος της Υγιεινής με ειδικό εργαστηριακό έλεγχο ελέγχει την ποιότητα του ποσίμου νερού τόσο από βιοχημικής αλλά κυρίως για την παρουσία μικροβίων ώστε να είναι κατάλληλο για την κοινότητα η οποία και το χρησιμοποιεί.
Επίσης είναι γνωστό ότι οι υπεύθυνες αρχές για την Δημόσια Υγεία πρέπει να εφαρμόζουν με αυστηρό προγραμματισμό και να εξετάζουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα τις παραλίες καθώς και το θαλάσσιο νερό και το νερό των κολυμβητηρίων που χρησιμοποιούνται από τους πολίτες ώστε να προσδιορίζεται το επιτρεπόμενο μικροβιακό φορτίο και γενικά να ελέγχεται εάν υπάρχει ρύπανση της παραλίας του νερού και του θαλάσσιου περιβάλλοντος γενικότερα.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο έλεγχος του πόσιμου νερού βιοχημική και μικροβιολογική εξέταση και επιστημονική χλωρίωση καθώς και του θαλασσινού νερού θεωρώ ότι είναι από τις πιο επείγουσες προτεραιότητες κάθε Δημοτικής αρχής ή περιφερικής αρχής γιατί έχει άμεσα σχέση με την Δημόσια υγεία των πολιτών.
Στην επιστημονική κοινότητα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις όσον αφόρα τους κινδύνους μόλυνσης των ανθρώπων από λοιμώδη νοσήματα, όταν κάνουν θαλάσσια λουτρά σε περιοχές με μολυσμένες παραλίες.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να μολυνθούν οι κολυμβητές όταν υπάρχει μόλυνση από συγκεκριμένα μικρόβια όπως σαλμονέλες συγκέλες κολοβακτηρίδια ιοί, Άλλοι πιστεύουν ότι για να αρρωστήσει κάποιος από εντερική νόσο όταν κάνει μπάνιο σε μολυσμένο νερό είναι πολύ σπάνιο διότι χρειάζεται να καταπιεί μεγάλη ποσότητα νερού.
Πάντως είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι για να μολυνθεί κάποιος από μολυσμένο θαλάσσιο νερό πρέπει να συνυπάρχουν εκτός από μικροβιακό φορτίο και άλλοι παράγοντες όπως:
1. το είδος του μικρόβιου και ο αριθμός των μικροβίων ανά 100 ml θαλασσινού νερού με το οποίο καθορίζεται η επικινδυνότητα αυτών π.χ. (10-100 μικρ. Συγκελα πολύ μεταδοτική σε μικρή δόση ).
2. η ηλικία -νεαρές ηλικίες- έγκυες πιο ευπαθείς
3. η μεγάλη -παραμονή στη θάλασσα
4. το αμυντικό σύστημα του ατόμου
5. ο τρόπος κολύμβησης-- όσο μεγαλύτερη παραμονή γίνεται στο νερό τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος
Προσοχή χρειάζεται στα νήπια διότι μπορεί να πιουν περισσότερο νερό και να παρουσιάσουν διάρροιες ενώ έφηβοι και ενήλικες οι οποίοι καταπίνουν μικρή ποσότητα(15-30ml)δεν κινδυνεύουν από εντερική νόσο αλλά από ωτίτιδες επιπεφυκίτιδες και προβλήματα του ρινοφάρυγγα
Τελειώνοντας θέλω να τονίσω την αναγκαιότητα της προαγωγής της περιβαλλοντολογικής παιδείας των νέων και την προσπάθεια της πολιτείας και την ευαισθητοποίηση και την υπευθυνότητα των πολιτών για την προστασία όχι μόνο του θαλασσίου περιβάλλοντος αλλά γενικότερα του περιβάλλοντος διότι κάθε καταστροφή αυτού είναι πρόβλημα στους ζωντανούς οργανισμούς του Πλανήτη γενικότερα, αφού δημιουργούνται βλαπτικοί παράγοντες ώστε να νοσούν οι οργανισμοί από χρόνια συσωρευτικά νοσήματα.
