Ειδικότερα το παιδί με ΔΕΠ-Υ χαρακτηρίζεται από απροσεξία και αδεξιότητα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του (σχολείο, παιχνίδι κ.α), ενώ, συχνά, αδυνατεί να συμμορφωθεί σε υποδείξεις των γονέων και των εκπαιδευτικών, λόγω αδυναμίας ρύθμισης της συμπεριφοράς, σύμφωνα με τις εκάστοτε περιστάσεις και απαιτήσεις του περιβάλλοντός του.
Συχνά η ΔΕΠ-Υ σχετίζεται με αρνητικές επιδόσεις στο σχολείο, αλλά, και με ελλείμματα στη μάθηση και στην επικοινωνία.
Πού οφείλεται η ΔΕΠ-Υ;
Δυστυχώς δεν έχει προσδιοριστεί, επακριβώς, πού οφείλεται η πρόκληση της ΔΕΠ-Υ, ωστόσο, εικάζεται ότι γενετικοί παράγοντες συντελούν στην εμφάνισή της. Ως ένας ακόμη αιτιολογικός παράγοντας αναφέρεται η δυσλειτουργία μερών του εγκεφάλου.
Επιδημιολογικά η ΔΕΠ-Υ συναντάται πιο συχνά στα αγόρια από ότι στα κορίτσια, με αναλογία 3 προς 1.
Βασικά χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ
Τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ είναι:
- η διάσπαση προσοχής
- η απροσεξία και η
- υπερκινητικότητα
Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με την αδυναμία ρύθμισης της συμπεριφοράς από μέρος του παιδιού.
Έτσι, πολλά παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν μια σειρά επιμέρους χαρακτηριστικών με πιο κοινά τα εξής:
- αδυναμία παραμονής στο ίδιο μέρος ή στην ίδια δραστηριότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα
- νευρικότητα
- ασυγκράτητη ομιλία, διακοπή ομιλίας τρίτων
- διάσπαση προσοχής
- αδυναμία ολοκλήρωσης έργου
- περιορισμένο εύρος προσοχής και συγκέντρωσης σε εργασίες
- ανησυχία και υπερκινητικότητα
- αδυναμία διατήρησης υπομονής σε καταστάσεις αναμονής, όπως αναμονή σε μία σειρά, στο παιχνίδι, στη συζήτηση κ.α
Επιπλέον ένας αριθμός μαθητών με ΔΕΠ-Υ δύναται να παρουσιάσει επίσης:
- μαθησιακές δυσκολίες
- γλωσσικές δυσκολίες
- επικοινωνιακές δυσκολίες και δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση
- συμπεριφορικές και συναισθηματικές δυσκολίες
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ΔΕΠ-Υ;
Η σωστή αξιολόγηση και διάγνωση ενός παιδιού με ΔΕΠ-Υ θα αποτελέσει το ορόσημο για την έναρξη μιας αποτελεσματικής θεραπευτικής παρέμβασης.
Προς αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να αναπτυχθεί μια ουσιαστική αλληλεπίδραση και συνεργασία μεταξύ των άμεσα εμπλεκόμενων, με το παιδί, φορέων (γονέων, εκπαιδευτικών, συμβούλων εκπαίδευσης κ.α), μέσω, και της ανταλλαγής των απαραίτητων πληροφοριών.
Ένα σταθερό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στις ικανότητες του παιδιού θα αποτελέσει ένα ουσιαστικό πρώτο βήμα προς την αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ.
_____________________________________________________
Η Τσακανίκα Πηνελόπη είναι Ειδική Παιδαγωγός, Απόφοιτη του Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Η Κυριαζίδου Σωτηρία είναι Ψυχολόγος Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδίκευση στην Κλινική Νευροψυχολογία της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
