Παριστάνει, κατά τρόπο αρκούντως αφαιρετικό, ένα άνθρωπο που έχει σηκωμένα τα χέρια - φτερά του και είναι έτοιμος να πετάξει ενώ μια γυναίκα με μαντήλα του πιάνει τα πόδια, συγκρατώντας τον. Το άγαλμα χωρίς το βάθρο έχει ύψος 1,5 μέτρο και άνοιγμα χεριών - φτερών 2 μέτρα. Είναι προσφορά του γλύπτη Νίκου Πυρογιάννη στο Σύλλογό μας (Ο Σύλλογος πλήρωσε μόνο το χυτήριο).
Η Λήμνος και ιδιαίτερα η γενέτειρά μας Ατσική έχει πικρή πείρα από το φαινόμενο της μετανάστευσης. Χιλιάδες εκλεκτά μέλη της κοινωνίας της Λήμνου μετανάστευσαν τις προηγούμενες δεκαετίες αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε μακρινά μέρη. Είναι λοιπόν προφανής η σημασία και η αξία ενός τέτοιου αγάλματος στη Λήμνο, ιδιαίτερα στις μέρες μας, που εμφανίζονται φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού στην ελληνική κοινωνία, έστω και σε μικρή έκταση.
Απ’ την άλλη, υπάρχει μια μεγάλη ένδεια τέτοιου είδους έργων πολιτισμού, όχι μόνον στη Λήμνο αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Το άγαλμα αυτό θα μπορούσε να γίνει σύμβολο και σήμα κατατεθέν της Ατσικής. Αφιερώνεται σε όλους τους Λημνιούς μετανάστες, σε όλους τους Έλληνες μετανάστες, σε όλους τους μετανάστες του κόσμου. Γιατί οι μετανάστες είτε είναι κομμάτι δικό μας, είτε είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Κείμενο Σταύρος Τραγάρας
Πρόεδρος Συλλόγου Ατσικιωτών Λήμνου (Αθηνών - Πειραιώς)
Κείμενο Σταύρος Τραγάρας
Πρόεδρος Συλλόγου Ατσικιωτών Λήμνου (Αθηνών - Πειραιώς)