Ο Ερνέστο είχε φτάσει στο νησί ως μικροπωλητής, πλανόδιος, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Οι συγκυρίες τον κράτησαν στο νησί περισσότερο απ’ όσο θα περίμενε: χωρίς χρήματα ούτε για εισιτήριο επιστροφής, βρέθηκε να ζει μέσα στο παλιό του αυτοκίνητο, σταθμευμένο κάτω από το Ειρηνοδικείο της Μύρινας. Ένα αυτοκίνητο που για δέκα ολόκληρα χρόνια έγινε το καταφύγιό του, τυλιγμένο με πλαστικές ταινίες για να αντέχει στο κρύο.
Πριν από μερικά χρόνια, χάρη σε κινητοποίηση του Γηροκομείου, φιλοξενήθηκε για έξι μήνες στις εγκαταστάσεις του, ενώ στη συνέχεια βρήκε προσωρινό καταφύγιο σε κλειστά καταστήματα του Δήμου στις εργατικές κατοικίες, και το Γηροκομείο συνέχιζε να του προσφέρει καθημερινά φαγητό.
Ο Ερνέστος, έφυγε αθόρυβα, όπως ακριβώς έζησε…
