Ο ναός ήταν κατάμεστος. Πιστοί κάθε ηλικίας είχαν κατακλύσει τον χώρο, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα βαθιάς ευλάβειας. Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Αλεξανδρόπουλος, με τα λόγια του, έδωσε μια νέα διάσταση στην ημέρα. Μέσα από ένα σύντομο, αλλά κατανυκτικό κήρυγμα, εξήγησε τη σημασία του ονόματος του Αγίου Φανουρίου, ως φωτός και αποκάλυψης. Συνέδεσε την ιστορία του Αγίου με τη ζωή των πιστών, τονίζοντας τη σημασία της πίστης, της αγάπης και της ελπίδας.
Η Φανουρόπιτα και η παράδοση:
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της γιορτής ήταν οι φανουρόπιτες. Οι πιστοί, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, προσέφεραν πλήθος φανουροπιτών, οι οποίες ευλογήθηκαν τόσο μετά τον Εσπερινό όσο και μετά τη Θεία Λειτουργία. Αυτή η παράδοση, που συνδέεται στενά με τον Άγιο Φανούριο, υπογραμμίζει τη βαθιά πίστη και την αφοσίωση των ανθρώπων.
Η εορτή του Αγίου Φανουρίου στη Λήμνο δεν ήταν απλά μια θρησκευτική τελετή. Ήταν μια ευκαιρία για τους πιστούς να συνδεθούν μεταξύ τους, να αναζητήσουν πνευματική ανανέωση και να βρουν παρηγοριά στις δύσκολες στιγμές. Ήταν μια γιορτή που συνδύαζε την παράδοση με τη σύγχρονη ζωή, προσφέροντας μια στιγμή αναστοχασμού και ελπίδας.
Πηγή: iera-monopatia.gr
