Στέφανος Μαλλιαρός: Το άστρο του Λημνιού συγγραφέα συνεχίζει να φωτίζει

«Μερικοί από τους στίχους του μελοποιήθηκαν με την επιμέλεια και τη φροντίδα του φίλου του Δημήτρη Καρρά», συνεχίζει και καταλήγει αναφέροντας «Σημαντικοί καλλιτέχνες που ο Στέφανος εκτιμούσε συμμετείχαν στη δημιουργία του δίσκου με τίτλο “Δεν σηκώνουν άλλο φόβο οι εποχές”. Η παρουσίασή του θα γίνει στον Σταυρό του Νότου Plus στις 3 Μαρτίου στις 20:00 και είστε όλοι καλεσμένοι.

Μέχρι τότε τα τραγούδια του ξεκίνησαν να ακούγονται στο ραδιόφωνο!

Νομίζω, πως αν μας βλέπει θα είναι πολύ περήφανος...»

Όσοι γνώρισαν το Στέφανο κάνουν λόγο για «Έναν αληθινό ήρωα της ζωής».

Κατάγονταν από την Καλλιόπη της Λήμνου, μεγάλωσε στον Άγιο Δημήτριο Αττικής και ζούσε στην Ηλιούπολη. Εισήχθη στο Τμήμα Πληροφορικής και Τη­λεπικοινωνιών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημί­ου Αθηνών. Αρκετά νωρίς όμως, εγκατέλειψε το αντικείμενο αυτό για να ασχοληθεί με τις μεγάλες του αγάπες, τη λογοτε­χνία και τη συγγραφή.

Από το 2019 παρακολουθώ­ντας σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο αφιερώθηκε στη στιχουργική.

Στην πρώτη ποιητική συλλογή του Στέφανου Μαλλιαρού “Δεν σηκώνουν άλλο φόβο οι εποχές”, η Λίνα Νικολακοπούλου γράφει στον πρόλογο:

“Ο Στέφανος γράφει σαν να μην έχει χαλάσει οριστικά ο κόσμος γύρω μας. Ο δικός του πάντως ζεστός και ζωντανός εσωτερικός κόσμος είναι φανερό πως έχει τον πρώτο λόγο, όταν πιάνει το χαρτί και το μολύβι, ή το πληκτρολόγιο και το ποντίκι, την ώρα της επιθυμίας για δημιουργία, για πλεύση στο αχανές των συνειρμών, των προβολών του είναι του, του ζευγαρώματος των ήχων των καταλήξεων των στίχων.

Έχουμε συναντηθεί ζωντανά και ψηφιακά πολλές φορές εδώ και τρία χρόνια, τις Δευτέρες κάθε εβδομάδας, όσο κρατούσαν οι κύκλοι των μαθημάτων – αφορμών για βάθεμα των καταδύσεων, για εξέλιξη του ύφους, για βελτίωση της τεχνικής και ενίσχυση της απαραίτητης πειθαρχίας και αφοσίωσης που απαιτεί η τέχνη της γραφής.

Η ευκολία του στο μέτρο και στον ρυθμό ήταν από την πρώτη στιγμή εμφανής. Αυτό που με ικανοποιεί με την πάροδο του χρόνου όμως είναι η εξέλιξή του και η συνεχής προσπάθειά του να αποκτήσει προσωπικό ύφος. Κάτι που είναι το μεγάλο ζητούμενο των ανθρώπων που γράφουν. Σαν να λέμε, το δακτυλικό αποτύπωμα.

Στο πρώτο του αυτό βιβλίο συναντά ο αναγνώστης τα πρωτογενή θέματα που τον απασχολούν καθώς και τις ανταποκρίσεις του πάνω σε ερεθίσματα – θέματα που έδινα στα μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο.”