Στην καταγγελία του ο κ. Σίμος Βακιρτζής, η οποία απευθύνεται στο Υπουργείο Υγείας, στην 2η ΔΥΠΕ και στο Νοσοκομείο Λήμνου, περιγράφει όλα όσα έζησαν η έγκυος σύζυγός του και ο ίδιος, την παραμονή της πρωτοχρονιάς, όταν την μετέφερε στο νοσοκομείο με έντονους πόνους.
Ο κ. Βακιρτζήs, κάνει λόγω για ανικανότητα και αδιαφορία και περιγράφει τον εφιάλτη που έζησαν εκείνες τις ώρες.
Η καταγγελία:
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς (31/12/23), η σύζυγός μου, Κλωνάρη Δήμητρα, μεταφέρθηκε με έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα στο Νοσοκομείου της Λήμνου στις 19.30 και ενώ βρισκόταν στη 19η εβδομάδα κύησης.
Μετά την εξέταση της από τους αγροτικούς ιατρούς, δε δόθηκε συγκεκριμένη διάγνωση καθώς οι γιατροί που εφημέρευαν, κος Αλαγιάννης (γυναικολόγος) και κος Οικονόμου (χειρουργός), δε βρίσκονταν στο νοσοκομείο. Παρά τις εκκλήσεις μας κανείς από τους δύο δεν ήρθε άμεσα, παρόλο που η κατάσταση της γυναίκας μου επιδεινωνόταν και οι πόνοι της ήταν αφόρητοι. Τελικά, οι εφημερεύοντες γιατροί έφτασαν στο νοσοκομείου της Λήμνου μετά από 3.5 ώρες (23.00).
Ο κος Οικονόμου συνέστησε υπέρηχο, χορήγηση ορού και εισαγωγή, έτσι ώστε την επόμενη μέρα να προχωρήσει σε διάγνωση. Δεν τον ξαναείδα ποτέ, ούτε εγώ ούτε η γυναίκα μου. Από την άλλη, ο γυναικολόγος κος Αλαγιάννης, αφού προχώρησε σε υπέρηχο, διαπίστωσε πως το μωρό είναι καλά, ωστόσο επισήμανε πως υπήρχε περίπτωση πρόκλησης αποβολής εξαιτίας των έντονων πόνων. Εδώ να σημειώσω πως παρά τον κίνδυνο της αποβολής κανείς από τους δύο γιατρούς δεν χορήγησε παυσίπονη φαρμακευτική αγωγή.
Για καλή μας τύχη, στο νοσοκομείο βρέθηκε εξαιτίας άλλου περιστατικού ο παθολόγος ιατρός κος Θωμάς Λούκας, ο οποίος σε τηλεφωνική συνεννόηση με τον γυναικολόγο κ. Χρήστο Χατζηαστερίου, που παρακολουθεί τη γυναίκα μου στη Θεσσαλονίκη, χορήγησε αντιβίωση και παυσίπονα. Ο κος Λούκας έμεινε μαζί της μέχρι τις 3 τα ξημερώματα και επέστρεψε στις 6.00 το πρωί, ενώ συνεννοήθηκε με την ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, INTERAMERICAN για την αεροδιακομιδή της στη Θεσσαλονίκη.
Το ελικόπτερο έφτασε με καθυστέρηση 10 ωρών, γιατί, όπως πληροφορηθήκαμε από το ιατρικό προσωπικό της ιδιωτικής εταιρίας, η πληροφόρηση που είχε η ασφαλιστική από το νοσοκομείο Λήμνου, ήταν ότι το περιστατικό δεν θεωρούνταν κρίσιμο επειδή η σύζυγος μου δεν πονούσε υπερβολικά! Φυσικά, δεν πονούσε, αφού ο κ. Λούκας της είχε χορηγήσει ήδη παυσίπονα! Αλλά αναρωτιέμαι: με βάση την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν η σύζυγός μου όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, είναι καθησυχαστικό το γεγονός ότι απλώς υποχώρησε ο πόνος;
Τελικά, η σύζυγός μου μεταφέρθηκε στην ιδιωτική κλινική «Γένεσις» στη Θεσσαλονίκη και χειρουργήθηκε άμεσα για αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας. Η βιοψία, μάλιστα, έδειξε «ΟΞΕΙΑ ΓΑΓΓΡΑΙΝΩΔΗ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ» και σύμφωνα με το χειρουργό κ. Νικόλαο Μιχαλόπουλο, που έκανε την επέμβαση, αν καθυστερούσαμε λίγες ώρες ακόμα θα ήταν αργά, τόσο για τη σύζυγό μου όσο και για το μωρό μας.
Η γυναίκα μου και το μωρό μας σώθηκαν, όμως αμφιβάλλω αν την επόμενη φορά η γυναίκα, η κόρη, το παιδί ή το εγγόνι κάποιου άλλου σταθούν το ίδιο τυχεροί. Οι γιατροί στην περίπτωση μας έδειξαν αδιαφορία και ανικανότητα να κάνουν το καθήκον τους απέναντι σε μια έγκυο γυναίκα. Αίσθημα ασφάλειας; Ανύπαρκτο!
Πριν, λοιπόν, θρηνήσουμε θύματα, είναι ώρα η πολιτεία να αποδείξει πως δε θεωρεί τους κατοίκους της Λήμνου πολίτες δεύτερης κατηγορίας και να προχωρήσει σε εξονυχιστικούς ελέγχους, αξιολογήσεις των γιατρών και διερεύνηση των περιστατικών, όπως της συζύγου μου.
Γνωστοποιούμε την περιπέτεια της οικογένειας μας μήπως και κάποιος ενδιαφερθεί, μήπως ο πόνος και η αγωνία μας εισακουστούν, ώστε να μην υπάρξει άλλο τέτοιο περιστατικό.
Ενημερώνουμε πως θα κινηθούμε νομικά κατά παντός υπευθύνου.
Τέλος νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε δημόσια τους ιατρούς κ. Θωμά Λούκα, κ. Χρήστο Χατζηαστερίου και κ. Νικόλαο Μιχαλόπουλο, γιατί χάρη σε αυτούς έχω κοντά μου τη γυναίκα μου και το παιδί μας.
Εύχομαι αυτό που ζήσαμε εμείς και οι οικογένειες μας να μην το ξαναζήσει κανείς.
