Στον δυτικό μας πολιτισμό, δεν έχουμε πιο πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Όμως, το χάνουμε σιγά σιγά, μας φεύγει, μας γλιστράει από τα χέρια. Το βλέπετε;
Η ανθρώπινη ζωή σταδιακά χάνει την αξία της. Συνηθίσαμε στην βιαιότητα, συνηθίσαμε στον βάναυσο λόγο, στην υποχθόνια συμπεριφορά, στην ασχήμια και τον παραλογισμό, συνηθίσαμε στα 15χρονα που χτυπιούνται μεταξύ τους με μίσος και θυμό, συνηθίσαμε να μην υπερασπιζόμαστε τον αδύναμο και το δίκαιο με τη δύναμη μας και το ανάστημά μας, αλλά να υψώνουμε το κινητό για να απαθανατίσουμε καλύτερα τη σκηνή της μάχης, τη σκηνή της βίας. Και αντέχουμε στη θέα της. Μεγάλη ντροπή αυτή η αντοχή. Κι αφού συνηθίσαμε, διαιωνίζουμε. Αγένεια, αδιαφορία, μίσος.
Σαν να χει χαλάσει ο θερμοστάτης της ανθρωπιάς μας!
Και οι γονείς, μπροστά στις ευθύνες μας. Και στο τεράστιο καθήκον, να διδάξουμε στους μελλοντικούς ενήλικες της χώρας, πως άνθρωπος χωρίς ηθικό έρμα, είναι ένα άδειο κουφάρι. Να ξαναψελλίσουμε τις λέξεις «αξίες» και «ιδανικά» και αφού φρεσκάρουμε την έννοια τους οι ίδιοι, να τις διδάξουμε στα παιδιά με το παράδειγμα μας. Δεν μαθαίνουν απ τα λόγια τα παιδιά, κοιτούν τις συμπεριφορές μας και διδάσκονται απ αυτές.
"Σκοπός της ζωής μας, δεν είναι η χαμέρπεια. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη". Αυτό να διδάξουμε στα παιδιά μας. Εμείς! Βλέπετε ο Εμπειρίκος δεν προτιμάται ιδιαιτέρως στο tik-tok. Εμείς λοιπόν.
Στην αναμέτρηση με το θεριό που δημιουργήσαμε μόνοι μας, δύναμη μας, η ανθρωπιά μας. Όση απέμεινε ακόμη δηλαδή, ανάμεσα στους ανθρώπους. Μπολιάστε την στα παιδιά, είναι ανάγκη.
