Είναι μάλλον το πιο εύθυμο επιχείρημα στην προσπάθεια να διακωμωδήσει κανείς, τους κρατήρες που «κοσμούν» τους δρόμους της Λήμνου.
Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. Δυστυχώς, διαρκεί πολλά χρόνια, μόνο που κάθε χρόνος που περνάει, χωρίς να γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια αποκατάστασης, η εικόνα των δρόμων της Λήμνου γίνεται ολοένα και χειρότερη. Ό,τι δεν φτιάχνεται, χαλάει περισσότερο.
Δρόμοι λαβωμένοι, εμβαλωματικά μπαλωμένοι - ο πλεονασμός επί τούτου - εικόνα εγκατάλειψης, ακόμη και στους κεντρικούς δρόμους, πόσω μάλλον στα καλντερίμια, στα μικρά δρομάκια, στους δρόμους των χωριών.
Λεωφόρος Δημοκρατίας και Ρωμέικος Γυαλός, δυο δρόμοι που αντικειμενικά τους καλοκαιρινούς μήνες τους περιδιαβαίνει όλη η Λήμνος. Μόνιμοι κάτοικοι και τουρίστες. Δρόμοι βιτρίνα, σε κατάσταση κατάντιας.
Η αγορά της Μύρινας, ένα κόσμημα - με τα τεχνικά του προβλήματα ωστόσο - αλλά σαν δρόμος βατός, «πολιτισμένος», έχει αρχίσει καιρό τώρα και παρουσιάζει ζητήματα. Είπαμε, ό,τι δεν συντηρείται, αποσυντίθεται.
Πλακόστρωτα σε κακό χαλί. Είναι, λέει…«παράδοση»!
Μα γιατί κάνετε τον κόσμο να δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς στην λέξη «παράδοση»; Γιατί βαφτίζετε παράδοση την κακοτεχνία και την προχειρότητα;
Οι πολίτες διαμαρτύρονται για τα αυτοκίνητα που χαλάνε, οι δρόμοι είναι μαρτύριο για τους γονείς με τα καροτσάκια, για τα αναπηρικά αμαξίδια. Είναι δυνατόν να είναι αυτό παράδοση;
Τα βιβλία και τα ταξίδια είναι πλούτος αληθινός. Κάνατε ποτέ κανένα ταξίδι σε χώρες του πολιτισμένου κόσμου, να δείτε αν η παράδοση βασανίζει τους πολίτες;
Οι πολίτες κουράστηκαν να διαμαρτύρονται. Όταν νιώθεις ότι δεν σ ακούσει κανείς, παύεις να διαμαρτύρεσαι.
Το πιο τραγικό είναι, πως περάσαμε εποχές -ακόμη «τρέχουν» αυτές οι εποχές- που «έβρεχε» χρήμα. Ευρωπαϊκά προγράμματα, χρηματοδοτικά εργαλεία, αμέτρητες δυνατότητες.
Εσείς, πάντως, στους δρόμους της Λήμνου, να περπατάτε με το κεφάλι σκυμμένο. Γιατί στους δρόμους της Λήμνου, πρέπει να κοιτάς που πατάς…
