Ήρθαν δυο εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου, για να απομακρυνθούν από τον τόπο που από τις 24 Φεβρουαρίου, κανείς πια δεν είναι ασφαλής. Έμεναν στο Dnipro, εκεί ήταν ήσυχα τα πράγματα όπως μας λέει η Βικτόρια, χτυπούσαν σειρήνες πήγαιναν στα καταφύγια όμως οι βόμβες και οι πύραυλοι έπεφταν λίγο πιο μακριά απ’ αυτούς .
Το συγκλονιστικό όπως μας περιγράφει η 20χρονη από την Ουκρανία είναι ότι το 2014 αναγκάστηκαν να ξανά μετακινηθούν. Διέμενε με την οικογένεια της στην επαρχία Ντονμπάς και μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όταν άρχισαν οι επιθέσεις στην Ανατολική Ουκρανία και πάλι η ζωή δεν ήταν ασφαλής.
Τώρα, βρίσκεται στον Αη Στράτη! Η ευτυχής συγκυρία ήταν ότι στο νησί μένει για χρόνια η γιαγιά των παιδιών και τα ίδια με την οικογένεια τους έρχονταν συχνά για διακοπές! Άρα, γνώριμο περιβάλλον, και κυρίως αίσθηση ασφαλείας…
Το νησί, και οι άνθρωποι του, που κουβαλούν την ιστορία του τόπου τους, άνοιξαν την αγκαλιά τους για να φιλοξενήσουν τους εξόριστους του πολέμου που μαίνεται στην Ουκρανία
Είσαι χαρούμενη τώρα; Ρωτάμε την 8χρονη Αναστασία! Ναι, απαντάει εκείνη την ίδια στιγμή που ζωγραφίζει με χρώματα φωτεινά, χαρούμενα πέρα και μακριά απ’ τη θλίψη και το μαύρο του πολέμου.
