Ο κ. Σπιλάνης κατηγορεί τον Περιφερειάρχη, Κώστα Μουτζούρη, ότι «ανακάλυψε την πολιτική της δεκαετίας του ’60 και περιοδεύει στα χωριά», τονίζοντας ότι «αντί για δουλειά, προτιμούν τα… ούζα». «…Παντελής είναι η απουσία της οποιασδήποτε προετοιμασίας ενός αναπτυξιακού σχεδίου στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου (ΠΒΑ), ενώ θα έπρεπε να βρισκόμαστε σε πλήρη ενεργοποίηση όλων των διαδικασιών, μηχανισμών και φορέων προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα αναπτυξιακό σχέδιο-προϋπόθεση για να ανατραπεί η συνεχιζόμενη φθίνουσα πορεία της οικονομίας που έχει συμπαρασύρει και σε πληθυσμιακή κατάρρευση. Τα νησιά «πεθαίνουν» και οι αρμόδιοι αυτοδιοικητικοί (το ξέρουν άραγε;) περί άλλα τυρβάζουν», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Σπιλάνης.
Και συνεχίζει: «…Με βάση τις εγκυκλίους που έχουν έρθει εδώ και πολύ καιρό θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει σύνταξη του νέου ΕΣΠΑ αλλά και του νέου ΕΠΑ (Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης), ενώ οι εκκρεμότητες (αναπορρόφητα ποσά) από τα τρέχοντα προγράμματα λαμβάνουν διαστάσεις εγκληματικές. Παρά τις αλλεπάλληλες επισημάνσεις του προβλήματος από την πλευρά της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, η αντίδραση της Περιφερειακής Αρχής, των άλλων παρατάξεων, αλλά και των φορέων είναι μηδαμινή. Αυτά συμβαίνουν στο Β. Αιγαίο όταν σε άλλες Περιφέρειες, όπως π.χ. αυτή της Κρήτης ο βαθμός επεξεργασίας έχει προχωρήσει από τα γενικά στα ειδικά κεφάλαια και τώρα ασχολούνται με αυτό της «Δια Βίου Μάθησης», όπως διαβάζουμε σε σχετικό δελτίο τύπου. Ένα κεφάλαιο που εμείς δεν έχουμε αγγίξει καν, αφού στα έξι τελευταία χρόνια κανένα σχετικό θέμα δεν έχει συζητηθεί όχι απλά στο Περιφερειακό Συμβούλιο, αλλά ούτε καν στην κοινωνία. Και γιατί άραγε να ασχοληθεί κάποιος συγκροτημένα με την κατάρτιση και την δια βίου εκπαίδευση του ενεργού πληθυσμού και ειδικά των νέων ώστε να καταφέρουν να «φτιάξουν» την επιχείρησή τους και τη ζωή τους στα νησιά μας και να μην φύγουν; Άλλωστε η σημερινή περιφερειακή αρχή ούτε που έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει και αυτό το αντικείμενο στις αρμοδιότητές της, ενώ η προηγούμενη το είχε «αξιοποιήσει» για να μισθοδοτεί έναν «άφωνο» αντιπεριφερειάρχη».
Ο επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης «Συμπαράταξη» τονίζει ότι «… ενώ σε άλλες Περιφέρειες η συζήτηση για τον σχεδιασμό της επόμενης περιόδου έχει μπει στο στάδιο της εξειδίκευσης, εμείς στο Β. Αιγαίο ανακαλύψαμε την πολιτική της δεκαετίας του ‘60 με περιοδείες στα χωριά για να… συζητήσουμε τα προβλήματα των κατοίκων και να τους χτυπήσουμε την πλάτη με το χέρι μας ως απόδειξη «ότι τους σκεφτόμαστε». Και ποιων κατοίκων; Αυτών που απέμειναν στα καφενεία των χωριών, κυρίως συνταξιούχων που αγωνιούν για τη σύνταξη και την περίθαλψή τους (που δεν είναι αρμοδιότητες της Περιφέρειας) και άντε να ζητήσουν να στρωθεί κάποιος δρόμος ώστε να πηγαίνουν στα χωράφια τους. Και αν οι πολιτικές ηγεσίες βολεύονται με παλαιοκομματικές προσεγγίσεις της πολιτικής αφού αντί για την έντονη δουλειά που απαιτείται προτιμούν… τα ούζα, τι κάνουν τα άλλα «πτερύγια» της τετραπλής προωθητικής έλικας της τοπικής ανάπτυξης, δηλαδή δήμοι, πανεπιστημιακή κοινότητα, επιχειρήσεις, τοπική κοινωνία;».
Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «…Μια επιλογή που φέρνει κάποιες προσωπικές και επιχειρηματικές επιτυχίες, όπως συχνά με περηφάνια διαβάζουμε στα τοπικά ΜΜΕ, αλλά όμως αφήνει την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου καθηλωμένη στην τελευταία θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών. Αντίθετα, οι «ανταγωνιστές» μας δουλεύουν συστηματικά και με σχέδιο και πηγαίνουν ακόμη πιο μπροστά. Και εμείς απλώς διαμαρτυρόμαστε (δια των ΜΜΕ για λαϊκή κατανάλωση) ότι δεν μας φροντίζει η πολιτεία και ζητάμε επιπλέον πόρους όταν οι πόροι που έχουμε στη διάθεσή μας παραμένουν αναξιοποίητοι, καθιστώντας τους θεσμούς μας ακόμη περισσότερο αναξιόπιστους στα μάτια των άλλων, Ελλήνων και Ευρωπαίων».
Καταλήγοντας τονίζει: «Ο δρόμος για την ανάπτυξη είναι μακρύς και δύσβατος, ειδικά για μια νησιωτική περιφέρεια με συσσωρευμένα διαρθρωτικά προβλήματα. Αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τη μακροχρόνια αδράνεια που παρατηρείται. Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ στην προσπάθειά της να ενεργοποιήσει τον προωθητικό έλικα, κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή, που όμως παραπέμφθηκαν στις καλένδες από την Περιφερειακή Αρχή και τις άλλες παρατάξεις που βολεύονται στη λογική της «διαμαρτυρίας». Χρειάζεται άραγε να απορούμε γιατί βολεύει να ισχυριζόμαστε ότι οι άλλοι φταίνε που «ψόφησε η κατσίκα μας» και αδειάζουν τα νησιά μας».
