Στις εκδηλώσεις, που έλαβαν χώρα την Παρασκευή 20 Απριλίου, παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Νεκτάριος Σαντορινιός ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, η πρέσβης της Αυστραλίας στην Ελλάδα κ. Kate Logan και εκπρόσωποι αρκετών ακόμα πρεσβειών, καθώς και πλήθος επισήμων.
Ο κ. Πάλλης απηύθυνε χαιρετισμό στο υπαίθριο θέατρο του Μούδρου, μετά τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας και την ονοματοδοσία της προβλήτας στο Λιμάνι του Μούδρου, κατά τον οποίο ανέφερε τα εξής:
«Αξιότιμοι Κυρίες και Κύριοι Προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί φίλοι,
Ήταν πραγματικά συγκινητικές οι σημερινές εκδηλώσεις. Και είναι ιδιαίτερα συγκινητικό το γεγονός ότι, αν και διεξάγονται υπό την αιγίδα της ελληνικής πολιτείας, ξεκίνησαν και προωθήθηκαν από τους ίδιους τους Λημνιούς που ένοιωσαν την ανάγκη να διασώσουν αυτό το ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας του νησιού από τη λήθη.
Η Λήμνος αποτελεί μια εξαίρεση στην κατά τ’ άλλα καθυστερημένη αλλά καθοριστική συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η στρατηγική της θέση, μόλις λίγα μίλια από τα Στενά του Ελλήσποντου, την κατέστησε ναύσταθμο και ορμητήριο των συμμαχικών δυνάμεων. Από εδώ ξεκίνησαν θαλάσσιες και χερσαίες επιχειρήσεις, όπως ήταν η απόβαση στην Καλλίπολη τον Απρίλη του 1915. Εδώ γράφτηκαν και οι τίτλοι τέλους της συμμετοχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου τον Οκτώβρη του 1918. Εδώ! Σε αυτό ακριβώς το λιμάνι. Στην καρδιά του Ανατολικού Ζητήματος. Με τα Βαλκάνια στα βορειοανατολικά και τη Μέση Ανατολή στα νοτιοανατολικά να βράζουν. Είναι αλήθεια ότι σημαντικές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας γράφτηκαν σε αυτόν τον τόπο. Όπως είναι αλήθεια ότι η ιστορία εξακολουθεί να γράφεται.
Τα γεγονότα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου άλλαξαν τα δεδομένα στο νησί, που μέχρι το 1912 ήταν ακόμα έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Άνθρωποι από όλα τα σημεία του πλανήτη, από την Αυστραλία και τη Ν. Ζηλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τον Καναδά, την Ινδία, την Αίγυπτο, έφθασαν στο νησί, έζησαν στο νησί, πέθαναν στο νησί. Όπως αποδείχτηκε αγάπησαν το νησί, έγιναν φίλοι με τους Λημνιούς. Η Λήμνος έγινε πατρίδα τους. Ειδικά για την Αυστραλία και την Ν. Ζηλανδία η συμμετοχή τους στην μάχη της Καλλίπολης ενίσχυσε την εθνική τους συνείδηση. Από την παγκοσμιότητα και τον παραλογισμό του πολέμου στην οικειότητα και τη λογική των ανθρώπινων σχέσεων.
Εδώ επιθυμώ να σταθώ. Σε αυτό το ξεχωριστό στοιχείο της περιπέτειας που βίωσαν νησί, κάτοικοι, στρατιώτες κι εθελόντριες νοσοκόμες. Ο κόσμος όλος στον Κόλπο αυτόν, τότε και ... τώρα. Χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω στις σημερινές εκδηλώσεις. Χαίρομαι που έγινα κομμάτι αυτής της συνέχειας, ως εκπρόσωπος του Προέδρου του ελληνικού κοινοβουλίου. Είναι σημαντικές αυτές οι επέτειοι. Πρέπει να θυμόμαστε. Πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία μας.
Ο 20ος αιώνας μας άφησε παρακαταθήκη δύο παγκόσμιους πολέμους, εκατόμβες νεκρών, διαλυμένες κοινωνίες, κατεστραμμένες οικονομίες. Ταυτόχρονα όμως, άνοιξε το δρόμο στη διεθνή συνεννόηση και συνεργασία, με την ανάπτυξη διεθνών οργανισμών και διεθνούς δικαίου. Για ποιο λόγο; Με ποιο σκοπό; Στο μυαλό μου είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Για να μας υπενθυμίζουν ότι οι συγκρούσεις δεν λύνουν τις διαφορές, παρά μόνο τις διογκώνουν. Όσο ο κόσμος χωρίζεται σε νικητές και ηττημένους, θα υπάρχει πάντα ένας λόγος για μια νέα σύγκρουση. Ο ανελέητος ανταγωνισμός συμφερόντων εις βάρος των διεθνών κανόνων συμπεριφοράς, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα μας οδηγήσει σε νέα αδιέξοδα. Αποτέλεσμα θα είναι για ακόμη μια φορά να χάσουμε την ουσία, τον στόχο: Την ευημερία των ανθρώπων, ασχέτως εθνικότητας, φυλής, τάξης, φύλου, χρώματος.
Φίλοι μου, η σημερινή εκδήλωση είναι ένας φόρος τιμής στους πεσόντες στην εκστρατεία της Καλλίπολης. Ας μείνουν στη μνήμη μας οι ζωές αυτές που θυσιάστηκαν. Οι πεσόντες μας καλούν να αναζητήσουμε άλλους τρόπους να καταλάβουμε την Τροία της ανθρωπότητας.»
