Δεν ξεχνώ, όμως, ότι πρώτη η «Ελευθεροτυπία», πριν από 25 χρόνια περίπου, άρχισε... «χειρών αδίκων», προσφέροντας τότε ένα διαμέρισμα! Ακολούθησε το «Βήμα» με βιλίτσες στην Αράχοβα και μετά έγινε το σώσε: σερβίτσια πιάτων, χαλιά, καφετιέρες, βιβλία.
Οπ! Εδώ σταματάμε, διότι, ανάμεσα στα βιβλία που προσφέρουν οι -κυριακάτικες, ιδίως- εφημερίδες υπάρχουν και διαμάντια. Οπως, π.χ. το Χρηστικό Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Χαραλαμπάκη (Ακαδημία Αθηνών) και οι «Θουκυδίδου Ιστορίαι», που έδωσε το «Βήμα», αλλά και η θαυμάσια σειρά «Ελλάδα» (του Πάπυρου) που δίνει η «Real news» (πρόκειται για ελληνική εφημερίδα, παρά τον ξενόγλωσσο τίτλο της...) .
Σ' αυτή την τελευταία σειρά θα σταθώ σήμερα, για να σας μεταφέρω ένα απόσπασμα, ενδιαφέρον και γλαφυρά γραμμένο από τον κύριο Χρήστο Ντούμα, ομότιμο καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας (με σπουδαία δουλειά στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης κ.λπ.), που θα σάς αρέσει.
Μιλάει για την Πολιόχνη, στη Λήμνο, την πρώτη «κανονική πόλη» στην Ιστορία της Ευρώπης (Υστερη Νεολιθική Εποχή, τέταρτη π.Χ. χιλιετία):
«Η γεωγραφική θέση της Πολιόχνης, ακριβώς απέναντι από τα στενά του Ελλησπόντου, δικαιολογεί τις πρώιμες σχέσεις της με τη Μαύρη Θάλασσα και εξηγεί την πρώιμη ανάπτυξή της: εισαγωγή και διακίνηση μετάλλων.
Οι επιστημονικές αναλύσεις και οι μεταλλευτικές έρευνες έχουν αποκλείσει τόσο τη Μικρά Ασία όσο και τη Βαλκανική ως τόπους προέλευσης των πρώτων μετάλλων του βορειοανατολικού Αιγαίου και ενδέχεται μέταλλα και σχετική τεχνολογία να έχουν εισαχθεί από τις μακρινές ακτές του Ευξείνου Πόντου.
Ισως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η περιοχή του Καυκάσου, όπου η μεταλλουργία όντως ασκήθηκε πολύ νωρίτερα από ό,τι στο Αιγαίο, συχνά συνδέεται με σχετικούς αρχαίους ελληνικούς μύθους.
Στον Καύκασο προσδέθηκε ο Προμηθέας, τιμωρημένος από τον Δία γιατί διέθεσε το υπ' αριθμόν 1 στοιχείο της μεταλλουργίας, τη φωτιά.
Ο μύθος του Χρυσόμαλλου Δέρατος, από την άλλη μεριά, έχει ερμηνευθεί από τον αρχαίο γεωγράφο Στράβωνα ως υποκρύπτων τη μέθοδο συγκέντρωσης προσχωσιγενούς χρυσού στα ποτάμια, μέθοδος που ακόμη και σήμερα εφαρμόζεται στην περιοχή του Καυκάσου.
Απόπειρες απόκτησης μεταλλουργικών γνώσεων απηχούνται και στον μύθο της αργοναυτικής εκστρατείας. Παραδείγματος χάριν, στον άθλο του Ιάσονος να δαμάσει τους ατίθασους ταύρους με τα μπρούτζινα πόδια που εκτοξεύουν φλόγες από τα ρουθούνια τους θα μπορούσε να δει κανείς το φυσερό του μεταλλουργού.
Αλλά η αρχαία μυθολογία αναγνωρίζει και την πρωτοπορία της Λήμνου στη μεταλλουργία, αφού στο νησί αυτό απέδιδαν οι αρχαίοι την ανακάλυψη της φωτιάς, εδώ τοποθετούσαν το εργαστήρι του αρχιμεταλλουργού των ολύμπιων θεών, του Ηφαίστου, αργότερα δε των παιδιών ή εγγονιών του, των Καβείρων».
Πηγή: efsyn.gr
