Ενός γάμου που έγινε παραμύθι για να ζωντανέψει μνήμες, να συγκινήσει αλλά και να διασκεδάσει όχι μόνο με τους ευφάνταστους διαλόγους αλλά και με τις μουσικές της πλούσιας λημνιακής παράδοσης.
«Το παραμύθι του γάμου», η μουσικοθεατρική παράσταση την οποία διοργάνωσε και παρουσίασε το Λύκειο των Ελληνίδων Λήμνου, βασίστηκε σε κείμενο της Βαρβάρας Βαγιάκου Βλαχοπούλου. Όπως επισημαίνει η ίδια η συγγραφέας, αυτό το κείμενο το έγραψε μετά από παράκληση της αδελφής της Ουρανίας Βαγιάκου, πρώτης προέδρου του Λυκείου των Ελληνίδων Λήμνου, η οποία είχε συγκεντρώσει από αξιόπιστες λαογραφικές πηγές και από μαρτυρίες ηλικιωμένων, πληροφορίες για τα έθιμα του γάμου από τη στιγμή του προξενιού ως και την ώρα του μυστηρίου.
Χάρη στη δεξιοτεχνική σκηνοθεσία του Ευριπίδη Λασκαρίδη, στη μουσική έρευνα και διδασκαλία του Δημήτρη Μαυράκη, αλλά και χάρη στους δασκάλους χορών Χριστίνα Καρανίκα και Βασίλη Μαγνήσαλη, καθώς και στη φροντιστηριακή επιμέλεια της Μαρίας Λούγκλου και της Τένιας Παναγιώτου, οι θεατές «μεταφέρθηκαν» στον Κοντιά και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1930, και απόλαυσαν μια άρτια από κάθε άποψη μουσικοθεατρική παράσταση.
Βασιζόμενη σε ερασιτέχνες ηθοποιούς οι οποίοι ούτε προς στιγμή δεν πρόδωσαν τους ρόλους τους, πλαισιωμένη από εξαιρετικούς μουσικούς και χορευτές, αλλά και από τη Δημοτική Χορωδία Λήμνου, αυτή η παράσταση διέθετε στοιχεία αυθεντικότητας και αλήθειας που διαμόρφωσαν ένα αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής.
Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια παράσταση που κατόρθωσε να σκιαγραφήσει χαρακτήρες, να προβάλει και να σχολιάσει συνήθειες, να καταργήσει αποστάσεις, χρονικές και άλλες, να αποκαλύψει «μυστικά» βαθιά ριζωμένα στην παράδοση της λημνιακής γης.
