- «Από την Ελλάδα».
- «Κι εγώ», λέει ο ένας της παρέας.
Κατάλαβα καλά; αναρωτήθηκα και τον ξαναρώτησα.
- «Και τι ζητάς εδώ;», είπαμε με απορία. «Μιλάς Ελληνικά;».
Ο Ηasan μας εξήγησε:
- «Κατάγομαι από τη Σαμψούντα και είμαι φοιτητής εδώ στο πανεπιστήμιο της Αργυρούπολης. Ο προπάππος μου ζούσε σε ένα χωριό της Δράμας στην Ελλάδα. Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών τον έφεραν στη Σαμψούντα. Ο παππούς μου που ζει ακόμα, μου λέει ότι πάντα ο πατέρας του νοσταλγούσε τη Δράμα. Ελπίζω να μπορέσω κάποια στιγμή να πάω. Από Ελληνικά ξέρω μόνο το ΝΑΙ και το ΟΧΙ, και φυσικά την ΑΘΗΝΑ».
Τη Λήμνο ούτε την είχε ακούσει. Όταν του την έδειξα στο χάρτη το μόνο που μου είπε ήταν: «Είναι μακριά από τη Μύκονο;».
Η ιστορία των αρχών του 20ου αιώνα είναι ακόμα ζωντανή.
