Τη μητέρα σου να την αγαπάς γιατί σου δώρισε ζωή. Σου έδωσε το πρώτο σου κλάμα για να ανοίξουν οι πνεύμονές σου, σε τάισε από τα στήθη της για να δυναμώσουν τα κόκκαλά σου, σε φίλησε στο μάγουλο για να ζεσταθεί το πρόσωπό σου.
Ήταν εκείνη που όταν πρωτομπουσούλησες, έπεσες και χτύπησες, χαμογέλασε και σου είπε «μπράβο! Σήκω! Πάλι!». Ήταν εκείνη που έβαλε σε σειρά τις άναρθρες φωνές σου και τις έκανε λέξεις και την φώναξες «μαμά». Ήταν εκείνη που όταν λερωνόσουν, άνοιγε την πάνα και με ένα «πιφ κακά» σε έκανε καινούριο άνθρωπο.
Με τη βοήθειά της έμαθες να παίζεις μπάλα, να κυνηγάς τον ήλιο, να κυλιέσαι στα χώματα, να σκίζεις τα ρούχα σου, να τσαλαβουτάς στα νερά και να εκτιμάς το σαπούνι.
Το χέρι της ήταν αυτό που σου έμαθε ότι τρία και πέντε κάνει οχτώ, τα μάτια της ήταν αυτά που σου διάβασαν το «τόπι» και το «μήλο», τα αυτιά της ήταν αυτά που διόρθωσαν τη λάθος πρωτεύουσα της Λακωνίας, η γλώσσα της ήταν αυτή που σου είπε «δεν καίει, το φύσηξα», η μύτη της ήταν αυτή που έκανε τα ρούχα σου να μυρίζουν γιασεμί και βανίλια.
Μέσα από αυτήν γνώρισες τον κόσμο… έμαθες ότι οι άνθρωποι στο Δημοτικό δεν παντρεύονται κανονικά, ότι όταν ένας άντρας και μία γυναίκα αγαπιούνται κάνουν παιδιά, ότι κάποια παιδιά θα σε κοροϊδέψουν και θα το πεις στην κυρία, ότι δε γίνεται να είσαι σε όλα καλός, ότι στους μεγάλους μιλάμε στον πληθυντικό.
Εκεί ήταν όταν τελείωσες το Γυμνάσιο και αναρωτιόσουν τι θα κάνεις μετά, όταν απογοητεύτηκες από τον πρώτο σου έρωτα, όταν προσπαθούσες να βρεις τις κλίσεις σου και να καταλάβεις πως η ζωή θέλει κόπο, θέλει αγώνα, αλλά και πείσμα.
Εκεί, όταν αποφάσισες να πάρεις τη μοίρα σου στα χέρια σου.
Εκεί, όταν ένιωσες μέσα σου μια αγωνία, μια θλίψη και ανάγκη για παρηγοριά…
Η μητέρα σου σού έδωσε ζωή και σου έμαθε τη ζωή.
Τη μητέρα σου να την αγαπάς δίχως πρέπει και μπορεί…
______________________________________________________
Ο Πέτρος Κεχαγιάς είναι Ψυχοθεραπευτής, MSc Νευροψυχολόγος - Υπ. Διδάκτωρ Ιατρικής Α.Π.Θ.
www.facebook.com/psychologoslimnos
www.psychologoslimnos.gr
