Νέα έρευνα του BBC αποκαλύπτει ότι πολλοί γιατροί αισθάνονται παγιδευμένοι ανάμεσα στον σεβασμό της αυτονομίας των ασθενών και στην ανάγκη προστασίας των ευάλωτων.
Οι υποστηρικτές της αλλαγής τονίζουν ότι οι ασθενείς με ανίατες και εξουθενωτικές ασθένειες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν πότε και πώς θα τελειώσει η ζωή τους. Επιμένουν στην έννοια της αξιοπρέπειας και της ανακούφισης από τον πόνο.
Ωστόσο, το 90% των γιατρών που δήλωσαν αντίθετοι, εξέφρασαν φόβους ότι πολλοί ασθενείς θα ένιωθαν πίεση να επιλέξουν τον θάνατο επειδή αισθάνονται βάρος στους δικούς τους ή στο σύστημα υγείας.
«Το δικαίωμα στο θάνατο μετατρέπεται σε καθήκον να πεθάνει κανείς, για όσους αισθάνονται βάρος στην οικογένεια», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας γιατρός.
Άλλοι ανέφεραν περιστατικά όπου συγγενείς φάνηκαν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την κληρονομιά παρά για την υγεία των ηλικιωμένων συγγενών τους, εγείροντας ανησυχίες για πιθανή άσκηση πίεσης.
Πάνω από τους μισούς ιατρούς που διαφωνούν με τη νομιμοποίηση δήλωσαν ότι η ευθανασία είναι αντίθετη με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Έκαναν λόγο για την «ιερότητα της ζωής» και χαρακτήρισαν την πράξη «αμαρτωλή». Ορισμένοι επικαλέστηκαν και την εντολή «ου φονεύσεις».
Σήμερα, η ευθανασία και ο ιατρικά υποβοηθούμενος θάνατος παραμένουν ποινικά κολάσιμες πράξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, η αυξανόμενη δημόσια πίεση και οι προσωπικές ιστορίες ασθενών φέρνουν το ζήτημα ξανά στο προσκήνιο, με το ιατρικό σώμα να βρίσκεται αντιμέτωπο με δύσκολες ηθικές αποφάσεις και αντικρουόμενες αξίες.
