Οι πολίτες φεύγουν για να αποφύγουν τις συγκρούσεις, ενώ άλλοι περιμένουν μέχρι την έναρξη των βομβαρδισμών για να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Η Ρωσία κερδίζει έδαφος γρηγορότερα από ποτέ από την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022, ενώ η Ουκρανία φαίνεται να υστερεί παρά τις ασύμμετρες επιθέσεις κατά της Ρωσίας.
Στο μεταξύ, στην Ουάσινγκτον, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος προετοιμάζεται να αναλάβει την προεδρία, έχει υποσχεθεί να τερματίσει τη σύγκρουση εντός 24 ωρών από την ανάληψη του αξιώματος, μια δήλωση που φανερώνει την απώλεια υπομονής του με τον πόλεμο και την δαπανηρή συμμετοχή της Αμερικής.
Ο Μάικλ Κόφμαν του Ιδρύματος Carnegie για τη Διεθνή Ειρήνη υποδεικνύει ότι η νέα διοίκηση στις ΗΠΑ καλείται να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο σε αρνητική τροχιά και χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο επιτυχίας.
Από την πλευρά του, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι φαίνεται ανήσυχος να εμφανιστεί ως ένας ηγέτης με τον οποίο ο Τραμπ δεν μπορεί να συνεργαστεί, έχοντας στείλει αξιωματούχους για να συναντήσουν την ομάδα του Τραμπ και συμμετέχοντας σε συναντήσεις με τον ίδιο τον Τραμπ.
Παράλληλα, ο Ζελένσκι πρότεινε ένα "Σχέδιο Νίκης" που περιλαμβάνει την πρόταση ουκρανικών δυνάμεων να αντικαταστήσουν τις αμερικανικές στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο, καθώς και την προσφορά κοινών επενδύσεων για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων της Ουκρανίας.
Ωστόσο, τα ζητήματα που αφορούν την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και άλλες στρατηγικές προτάσεις φαίνεται να έχουν τύχει χλιαρής ανταπόκρισης από τους συμμάχους της.
Στο εσωτερικό της Ουκρανίας, οι συζητήσεις συνεχίζονται για το πώς μπορεί να ενισχυθεί η θέση της χώρας, με τη δυνατότητα διεθνών ειρηνευτικών δυνάμεων να αναλάβουν ρόλο στην περιοχή.
Οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και οι αυξανόμενες οικονομικές δυσκολίες στη ρωσική οικονομία φαίνεται να είναι καίρια σημεία που μπορεί να ωθήσουν τη Ρωσία σε διαπραγματεύσεις.
Εν τέλει, η κατάσταση παραμένει αβέβαιη, με τις επόμενες κινήσεις να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές αποφάσεις και τις διεθνείς αντιδράσεις.
