Μια λέξη μου έρχεται στο μυαλό. ΟΡΓΗ. Μονάχα οργή και τίποτε άλλο!
Με ποιο δικαίωμα μπορεί κάποιος να σε εξευτελίζει ή να σε χλευάζει για τις επιλογές σου; Γιατί θα πρέπει κανείς να φοβάται για τη σωματική του ακεραιότητα, επειδή επέλεξε να ζήσει διαφορετικά από τους άλλους; Υπάρχουν άραγε ακόμα ανθρώπινα δικαιώματα ή χάθηκαν και αυτά μαζί με τις χαμένες μας αξίες; (Μη σου κάνει εντύπωση! Χαρακτηριστικό σημείο των καιρών που ζούμε!)
Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα ερωτήματα οφείλει να θέσει ο καθένας στον εαυτό του. Μπορεί να σκέφτεσαι «Μακριά απ’ την καμπούρα μου, δεν με αφορά τι συμβαίνει.» Μπορεί να νομίζεις ότι βρίσκεται μακριά από σένα το πρόβλημα, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Και αυτό πρέπει να σε προβληματίζει. Διότι μπορεί στο μέλλον να βρεθείς εσύ στη θέση αυτών των ανθρώπων για κάποια σου επιλογή. Είτε είναι για τον τρόπο που θα ζήσεις, είτε για τη σεξουαλική σου προτίμηση, είτε για τον τρόπο που θα ντυθείς, είτε για τη μουσική που θα ακούσεις, είτε για οποιαδήποτε επιλογή σου. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο νομίζεις. Κι αν συνεχίσεις να το αγνοείς θα λάβει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από τις υπάρχουσες.
Ο ρατσισμός μπορεί να βρίσκεται παντού. Στη δουλειά σου, στο σχολείο σου, στη γειτονιά σου. Δεν είναι μονοδιάστατος και δεν περιορίζεται απλά στις φυλετικές διακρίσεις. Έχει πολλά πρόσωπα και με το να στρέφεις το βλέμμα, μόνο δύναμη του δίνεις . Κοίταξε τα κατάματα και αντιμετώπισέ τα με σθένος. Μόνο έτσι θα γίνει ο κόσμος καλύτερος και πραγματικά ελεύθερος! Και μην ξεχνάς… δεν κινδυνεύεις από τη διαφορετικότητα!
Βιργινία
