Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Απόψεις>>Η χειρότερη μέρα του 2020

banner roots

Η χειρότερη μέρα του 2020
06.03.2020 | 20:26

Η χειρότερη μέρα του 2020

Συντάκτης:  FM 100 Newsroom
Κατηγορία: Απόψεις

Γράφει ο Κ. Σκούρας, εκπαιδευτικός

6 Μαρτίου 2020 Μύρινα Λήμνος

Είμαστε στην αρχή του 2020. Οι κάθε είδους σύλλογοι και συλλογικότητες κόβουν ακόμα πίτες. Για το καλό του χρόνου. Για την αγάπη. Για την ειρήνη. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για την αλληλεγγύη. Εγώ όμως, όπως και πολλοί ελπίζω συμπολίτες μου, ζήσαμε κιόλας τη χειρότερη μέρα στο 2020.

Μια βάρκα με 40 περίπου πρόσφυγες - μετανάστες, λαθρομετανάστες, μουσουλμάνοι, άπιστοι, βρώμικοι, ελεεινοί, παραβατικοί πείτε τους όπως θέλετε- οδηγήθηκε από το Λιμενικό στο λιμανάκι της Θερμής στη Μυτιλήνη. Ανάμεσά τους γυναίκες και πολλά παιδιά –μικρά παιδιά σαν τα εγγόνια μας, διψασμένα και τρομαγμένα.

Επιχείρησαν να πατήσουν στεριά

Οι εξαγριωμένοι "κάτοικοι" (αλήθεια οι Μυτιληνιοί άρχισαν να ξυρίζουν τα κεφάλια;), στάθηκαν στην προβλήτα και τους απαγόρευαν να κατέβουν. Δίκαια πήραν το νόμο στα χέρια τους που θα έλεγαν οι φασίζοντες δημοσιογράφοι. Δεν τους άφηναν αλλά κυρίως τους έβριζαν.

«Είσαι έγκυος μωρή; Εμείς σε γ….με και έμεινες έγκυος; Τράβα από κει που ήρθες», φώναζε δυνατά ένας ηλικιωμένος ασπρομάλλης σαν και μένα. Ίσως, σκέφτηκα, αυτού του παππού να του εμπιστεύονται τα εγγόνια του να τα πάει στο ωδείο ή στο χορό. Έτσι για να μορφωθούν τα παιδιά και να αποκτήσουν εφόδια. Ίσως να συμμετέχει σε κάποιο πολιτιστικό σύλλογο ακόμα και ίσως να φέρνει γάλατα αντί για στολίδια στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μπορεί να συμμετέχει σε κάποιο φιλόπτωχο σωματείο. Ξέρει αυτός από φτώχεια και προσφυγιά.

«Έχουν και τα παιδιά μαζί; Δικά τους δεν είναι; Δικά μου είναι; Ας τα κάνουν ότι θέλουν. Δεν πρόκειται να πατήσουν το πόδι τους εδώ. Σπρώξτε τους τη βάρκα να πάνε από κει που ήρθαν», η κυρία με τα ίσια μαύρα καλοχτενισμένα μαλλιά ήταν ανυποχώρητη. Και δεν βρέθηκε ένας παπάς να τη διαβάσει για φύγουν από μέσα της τα δαιμόνια. Ούτε ένας δάσκαλος να τραβήξει τα μαλλιά του που δεν μπόρεσε στα μαθητικά της χρόνια, να της εξηγήσει τι σημαίνει φασισμός και μισανθρωπιά. Τα παιδιά της λυπάμαι που θα ντρέπονται όταν μεγαλώσουν και καταλάβουν…

Σαν αστραπή διαδόθηκε στη Λήμνο η φήμη ότι κάποιος ιδιώτης θα νοικιάσει τα σπίτια του για τα ασυνόδευτα παιδιά. Επιφανείς φιλάνθρωποι συμπολίτες μας, γνωστοί μας για την αγάπη τους στα παιδιά, δωρητές και χορηγοί, ψάλτες και επίτροποι στην εκκλησία έσκισαν τα ιμάτιά τους. Αν είναι δυνατόν! Πάει η ανάπτυξη! Η Ελλάδα μας, η πατρίδα μας, η Λήμνος μας! Εμείς είμαστε το νησί του Πολιτισμού, το νησί της ευσέβειας, δεν θα μολυνθούμε από τα κηρύγματα του Κορανίου! Τρεις δρασκελιές είναι κοντά μας το Άγιο Όρος!

Ε! Και τι θα μας κάνουν τα παιδάκια που έχασαν τους γονείς τους και δεν έχουν πού να μείνουν; Να πάνε και στο σχολειό να μάθουν Ελληνικά γράμματα. Το άκουσα – σας το ορκίζομαι- από μια γιαγιούλα στο Μούδρο.

Αυτή είναι η δική μου Λήμνος που θα νικήσει το φασιστοϊό που απλώνεται γρήγορα. Όσο και να εκπέμπεται 24 ώρες το εικοσιτετράωρο από τις οθόνες, εγώ ακούω τη γιαγιούλα που γέννησε και μεγάλωσε παιδιά και φροντίζει τα εγγόνια της. Πιστεύω στους δεκάδες πολιτιστικούς συλλόγους που δουλεύουν χωρίς κανένα προσωπικό όφελος για να μας ανεβάσουν λίγο πιο ψηλά. Στον Ερυθρό Σταυρό, στο Λύκειο Ελληνίδων, και σε όλα τα σωματεία που έχουν κάνει πράξη την Αλληλεγγύη. Ξέρω ότι παραλείπω πολλούς αλλά η δράση όλων είναι γνωστή και αναγνωρισμένη και δεν χρειάζονται τη δική μου υπενθύμιση. Πιστεύω στους πραγματικούς Χριστιανούς στο νησί μας, που βλέπουν τα παιδιά πάνω στη βάρκα της Θερμής, σαν τους νεογέννητους Χριστούς που χρειάζονται τη βοήθειά μας για να γλυτώσουν από το σπαθί του κάθε Ηρώδη.

6 Μαρτίου σήμερα και σε δυο μέρες γιορτάζει η γυναίκα. Όλες οι γυναίκες, την Κυριακή ας θυμούνται πρώτα τις γυναίκες της Θερμής μέσα στη βάρκα. Είναι μανάδες και κείνες που δεν έχουν τόπο να πατήσουν. Ας τις σκεφτούν με αγάπη και αλληλεγγύη και μετά ας ανέβουν και στα τραπέζια για το τσιφτετέλι. Όλα τα έχει ή ζωή, γι' αυτό είναι και τόσο ωραία.

Μακάρι η χειρότερη μέρα του 2020 να ήταν πραγματικά αυτή που είδαμε στη Θερμή. Ελπίζω ότι δεν θα δούμε χειρότερη, αν και το φοβάμαι. Σε κάποιες στιγμές οι άνθρωποι γίνονται πιο άγριοι από τα θηρία. Ας μην ξεχνάμε ότι το Νταχάου και το Άουσβιτς έργα ανθρώπων ήταν.

 

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το