Οι Ροδίτες αγαπούν τα πλατώνια τους αλλά όπως κάθε συμβίωση έχει και τα προβλήματά της. Ας δούμε συνοπτικά τις ιδιαιτερότητες της Ρόδου κι ας αναλογιστούμε την δική μας περίπτωση.
Οι βασικοί τροφικοί ανταγωνιστές των πλατωνιών είναι τα αιγοπρόβατα, τα οποία αφήνονται ελεύθερα και χωρίς επιτήρηση για βοσκή. Επίσης, οι πυρκαγιές και η παρατεταμένη ανομβρία που συνεπάγεται την έλλειψη τροφής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ζημιές σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Σας θυμίζει κάτι;
Το πρόβλημα πήρε τέτοια έκταση που από τον Σεπτέμβριο του 2016 οι ζημιές που προκαλούνται στη φυτική παραγωγή από τα πλατώνια υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΛ.ΓΑ. Μέχρι πρόσφατα ο ΕΛ.ΓΑ. κάλυπτε ζημιές από αρκούδες και αγριογούρουνα σε περιοχές που αυτά προστατεύονται από τη συνθήκη RAMSAR και επίσης ζημιές από τα αγριοκούνελα στη Λήμνο.
Στις εικόνες βλέπουμε την εξάπλωση του πλατωνιού στη Ρόδο από το 1878 ως το 2002. Φαίνεται καθαρά ότι το 1878 τα πλατώνια ζούσαν σε μια περιορισμένη περιοχή του νησιού ενώ το 2002 ο πληθυσμός τους κάλυπτε σχεδόν το μισό του νησιού.
Το να φτάσει η Λήμνος να ζητήσει αποζημιώσεις για ζημιές από πλατώνια είναι κάτι μακρυνό και υπερβολικό, εφόσον υπολογίζεται ότι υπάρχουν χοντρικά περίπου 70 πλατώνια αυτή τη στιγμή στο νησί μας, αριθμός που σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με τα 1.500 – 2.000 άτομα της Ρόδου. Όμως έχουμε ήδη το πρόβλημα με τα αγριοκούνελα και ήδη υπάρχουν αναφορές για ζημιές από πλατώνια. Ας φανούμε προσεκτικοί τώρα που η κατάσταση είναι ακόμα διαχειρίσιμη.
