Σύμφωνα με τον Weissbourd, τα παιδιά δε γεννιούνται ούτε καλά ούτε κακά και ποτέ δεν πρέπει να τα αφήνουμε στην τύχη τους. Χρειάζονται ενήλικες στη ζωή τους που θα τα βοηθήσουν να αποκτήσουν καλοσύνη, σεβασμό και αίσθηση ευθύνης. Έτσι, το κίνημα έχει στηριχτεί σε πέντε προτάσεις προς τους γονείς που έχουν στόχο την ηθική ανάπτυξη των παιδιών.
- Η καλοσύνη προς τους άλλους είναι προτεραιότητα. Είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν να νοιάζονται για τους άλλους και να ισορροπούν τις ανάγκες με τις ανάγκες των ανθρώπων γύρω τους. Ένας τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να είναι εντάξει τα παιδιά απέναντι στις υποχρεώσεις τους, ακόμα και αν δυσανασχετούν. Είναι σημαντική η ευτυχία των παιδιών μας, αλλά εξίσου σημαντική είναι και η σωστή λειτουργία μιας ομάδας ή σεβασμός του χρόνου των άλλων.
- Δίνουμε στα παιδιά ευκαιρίες να εξασκήσουν την καλοσύνη και την ευγνωμοσύνη. Τα παιδιά που βοηθούν και που εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους σε αυτούς που τα φροντίζουν είναι πιο γενναιόδωρα έχουν αυξημένη αίσθηση ενσυναίσθησης και είναι πιο πιθανό να είναι υγιή και χαρούμενα.
- Μεγαλώνουμε τον κύκλο του παιδιού. Τα περισσότερα παιδιά ενδιαφέρονται και νοιάζονται για την οικογένειά τους και τους φίλους τους. Μπορούμε όμως να επεκτείνουμε αυτό τον κύκλο, ώστε να περιλαμβάνει κι άλλους, όπως έναν συμμαθητή που δυσκολεύεται με τη γλώσσα.
- Γινόμαστε παράδειγμα προς μίμηση: Τα παιδιά αποκτούν αξίες παρακολουθώντας ενήλικες που θαυμάζουν και σέβονται.
- Μαθαίνουμε τα παιδιά να διαχειρίζονται αρνητικά συναισθήματα. Συχνά το ενδιαφέρον για τους άλλους χάνεται λόγω του θυμού, της ντροπής, της ζήλειας και άλλων αρνητικών συναισθημάτων. Όταν τα παιδιά μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, μπορούν να εκφράσουν περισσότερη καλοσύνη.
