Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Λήμνος>>Focus στον Λημνιό Λουκά Χαψή, τον Λεονάρντο ντα Βίντσι της Φωτογραφίας (photos)

banner roots

Focus στον Λημνιό Λουκά Χαψή, τον Λεονάρντο ντα Βίντσι της Φωτογραφίας (photos)
08.12.2016 | 19:00

Focus στον Λημνιό Λουκά Χαψή, τον Λεονάρντο ντα Βίντσι της Φωτογραφίας (photos)

Συντάκτρια:  Βιργινία Καρβέλλη
Κατηγορία: Λήμνος

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι της Φωτογραφίας

Συνέντευξη: Δώρα Λαβαζού | ifocus.gr

Πώς ξεκίνησες και με ποια αφορμή τη φωτογραφική σου διαδρομή;

Αν η φωτογραφική μου διαδρομή ήταν μια διαδρομή με τρένο οι σταθμοί μου θα ήταν οι εξείς: ορειβατικές αναζητήσεις και αναμνηστικές φωτογραφίες από τις κορυφές των βουνών. Φαντάρος πια βλέπω την ταινία Γορίλλες στην Ομίχλη και κάτι μέσα μου ξυπνάει σε εκείνη τη σκηνή με την Sygourney Weaver και τον Bryan Brown που της εξηγεί ένα-ένα τα σημάδια στο σώμα του από τις κινηματογραφικές του περιπέτειες σε όλο τον κόσμο. Κάτι μέσα μου λαχταράει πως αυτό είναι, ακριβώς αυτό που αναζητώ και εγώ. Αποφασίζω να κατέβω στην Αθήνα να σπουδάσω κινηματογράφο μιας και το πτυχίο λογιστικής που είχα πάρει στην συμπρωτεύουσα ήταν απλά ένα χαρτί.  Όλα ξεκίνησαν σε εκείνο το τριώροφο στην Αλεξάνδρας, στη σχολή Χατζίκου.

Παρατηρούμε, βλέποντας το φωτογραφικό σου έργο πώς το κυρίαρχο σώμα της αποτελείται από ταξιδιωτική φωτογραφία. Πως προκύπτει αυτό;

Μεγάλωσα σε ένα νησί, τη Λήμνο, σε ένα μέρος αυτού του ευλογημένου τόπου γεμάτο χρώματα, φύση, αρώματα, ευωδιές και επιρροές. Ξεκίνησα από την ταξιδιωτική φωτογραφία  ως προέκταση των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων μιας και το αστικό περιβάλλον- στείρο από τα φυσικά χαρακτηριστικά – με απέστρεφε. Οι πρώτες μου αναζητήσεις ήταν στον χώρο της μουσικής και της τέχνης.  Αρμόνιο, γλυπτική και  ζωγραφική ήταν οι πρώτες ύλες που χρειάστηκα για να στοιχειοθετήσω την προσωπικότητά μου αλλά κάτι μου έλειπε. Εκείνο το πρώτο ζευγάρι ορειβατικές μπότες στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη μου μηχανή Zenith 11 για να φωτογραφίσω την κορυφή ήταν η απαρχή της πορείας μου, σπουδαίας ή όχι ο χρόνος θα δείξει.

Η φωτογράφηση μόδας υπήρξε ένας άλλος σημαντικός σταθμός της πορείας σου. Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας αυτή την εμπειρία σου;

Ως φοιτητής δούλευα βοηθός στον Γιώργο τον Μεστούση και έτσι ο χώρος της μόδας ήταν το ξεκίνημα της επαγγελματικής μου καριέρας. Ένα μεγάλο κεφάλαιο σε αυτήν την πορεία ήταν ο Αντώνης Λυμπέρης και ο απερχόμενος εκδοτικός οίκος του όπου μέσα από τα περιοδικά του είχα τη δυνατότητα να δουλέψω με εκατοντάδες γυναίκες. Καθεμία από αυτές ήταν για εμένα μια όμορφη ύπαρξη με προσωπικότητα και όφειλα να το αναδείξω, το ερωτικό, το όμορφο κομμάτι τους. Για εμένα τα μοντέλα δεν ήταν μια κρεμάστρα που της περνούσες ένα ρούχο αλλά καμπύλες, γραμμές, φωτεινά και σκοτεινά σημεία σε ένα σωματικό πάζλ γεμάτο ερωτισμό. Επειδή όμως η φράση always go back to the basics είναι πολύ σοφή, συνέχισα τη ζωή μου υπηρετώντας την προσωπική μου ευχαρίστηση και γύρισα πίσω στην ταξιδιωτική φωτογραφία σε συνδυασμό με μια καθαρή νατουραλιστική προσέγγιση.

Έτσι ξεκινάς μια ταξιδιωτική δραστηριότητα και εκτός των στενών ορίων της χώρας μας. Ποια ήταν τα πρώτα μακρινά ταξίδια που έκανες και γιατί;

Το πρώτο μακρινό ταξίδι – ορόσημο για τη φωτογραφική μου ζωή ήταν στην Ταϋλάνδη. Εκεί είδα την πρώτη μου έκλειψη ηλίου και αποφάσισα πως τα αστρικά φαινόμενα ήταν η επόμενη κορυφή που με καλούσε να την κατακτήσω. Η μία έκλειψη διαδέχοταν την άλλη στο προσωπικό μου ημερολόγιο. Τα σημαιάκια στον παγκόσμιο χάρτη μου διαδέχονταν το ένα το άλλο όπου ακολουθούσε έκλειψη Ηλίου, Αρούμπα στην Καραϊβική, Ρουμανία, Ζάμπια, Καστελόριζο, Νήσοι του Πάσχα, Αυστραλία και Νησιά Φερόε. Το επόμενο σημαιάκι θα είναι στον ξακουστό Route 66στην Αμερική. Όλα αυτά τα ταξίδια μαγεύουν, συναρπάζουν και ενθουσιάζουν ανθρώπους με μια ανταπόκριση που μόνο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να μετρηθεί. Η σελίδα μου στο Facebook μέχρι τώρα μέσα από αυτά τα ταξίδια έχει πάνω από 23.000 followers, με ανθρώπους όλων των ηλικιών να χαίρονται να ταξιδεύουν μέσα από τις φωτογραφίες μου και να εμπνέονται να κάνουν κάτι ανάλογο. 

Τι δυσκολίες αντιμετώπισες στα ταξίδια σου;

Αυτό που λένε πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, για την προετοιμασία και την εκτέλεση όλων αυτών των φωτογραφιών ήταν χίλιες και οι δυσκολίες.  Από το να φτάσεις στον προορισμό σου μέχρι να κάνεις το πρώτο κλικ τα πράγματα αλλάζουν και διορθώνονται ως δια μαγείας. Στην Τυνησία, στην έρημο Σαχάρα που γυρίστηκε το Star Wars μια δυνατή αμμοθύελλα έσπασε την σκηνή μου και μου παρέσυρε όλα μου τα πράγματα. Παρηγοριά μου ήταν εκείνη η παρέα από 5 μωρά αλεπουδάκια που κοιμηθήκαμε παρέα. Στο Νησί του Πάσχα από τον δυνατό άνεμο έπεσε το τριπόδι μου και ο φακός μου έσπασε σε τρία κομμάτια, μια εβδομάδα πρίν την έκλειψη. Από μηχανής Θεός εμφανίστηκε ένας  Ιάπωνας και μου δάνεισε έναν φακό που του περίσσευε έτσι κατάφερα να κάνω timelapse πάνω από τα ξακουστά Moai. Στην Αλάσκα το 2000, τότε που δούλευα ακόμη με αναλογικές μηχανές, από τη φοβερή παγωνιά τα φιλμ σπάγανε καθώς όπλιζα τη μηχανή! Οι δυσκολίες είναι πολλές αλλά είναι το αλατοπίπερο της φωτογράφισης. Μπορεί εκείνη την στιγμή να μοιάζει με ένα εμπόδιο, αλλά είναι τα στοιχεία εκείνα που δίνουν άλλο νόημα στο ταξίδι σου.

Υπήρξαν κάποιες μαγικές στιγμές που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας;

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και προνομιούχο. Έχω ζήσει τόσες πολλές και όμορφες ανατολές και δύσεις του Ηλίου στα πιο όμορφα σημεία του πλανήτη που δεν θα το αντάλλαζα με τίποτε άλλο. Ο Βόρειος Πόλος ήταν ένα ταξίδι που λίγοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να πραγματώσουν. Το «παιχνίδι» που έπαιζα με το GPS μου περπατώντας  πάνω στο παγοθραυστικό μέχρι να βρω το σημείο 90 ήταν κάτι το μοναδικά διασκεδαστικό!  Το Βόρειο Σέλλας στην Αλάσκα είναι κάτι μαγικά φαντασμαγορικό, το ωραιότερο show που έχει να δείξει η φύση με τα πράσινα και τα μωβ χρώματα να χορεύουν στον ουρανό. Η έκρηξη του ηφαιστείου Stromboli στην Ιταλία ήταν κάτι εξίσου εντυπωσιακό. Στην Νότια Αφρική μέσα στην θολούρα του βυθού και σε εκείνο το ποντισμένο κλουβί ένιωσα τον φόβο με την ψυχρή παρέα του λευκού καρχαρία . Από όλες ξεχωρίζω την ημέρα εκείνη που πάτησα στην κορυφή του Matterhorn, ενός βουνού ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία μετά από πολλές δυσκολίες. Η ορειβασία πάνω από όλα μου έμαθε να ακολουθώ τους στόχους μου και να τους πραγματώνω αγνοώντας τις δυσκολίες του ταξιδιού.

Πώς καταφέρνεις μέσα στην οικονομική κρίση και πραγματοποιείς αυτά τα ταξίδια;

Κοίτα, για να κάνεις ταξίδια μακρινά δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψεις πολλά χρήματα όσο παράξενο και αν ακούγεται αυτό! Ακόμη κι αν δεν είχαμε κρίση πάντα υπάρχουν λύσεις και αυτό το λέω και το τονίζω γιατί πολλοί νέοι άνθρωποι με ρωτάνε. Σημαντικός παράγοντας για να πραγματοποιώ τα ταξίδια μου είναι φίλοι που με βοηθάνε με το να μου παρέχουν εξοπλισμό όπως η Alpamayo Pro και η Resoul, χορηγοί όπως η Canon και φυσικά ο δικός μου τρόπο ζωής! Τα εισιτήριά μου τα εξαργυρώνω με πρόγραμμα μιλίων , δεν μένω σε ξενοδοχεία αλλά στην σκηνή μου για να είμαι στον τόπο της φωτογραφίας μου. Μαγειρεύω στην καραβάνα μου, άλλες φορές παίρνω το αυτοκινούμενό μου και άλλες φορές κάνω διάσχιση της χώρας μόνο με το ποδήλατό μου! Έτσι και απολαμβάνω το ταξίδι μου με έναν μοναδικό τρόπο, ρουφάω τις εικόνες ζω τα ηλιοβασιλέματα μου και ξοδεύω πολύ λίγα χρήματα για την βενζίνη. Ο πολύ καλός προγραμματισμός είναι το κλειδί για ένα επιτυχημένο ταξίδι .

Ας δώσουμε λίγο τα φώτα σου στους νεότερους, υπάρχει κάτι που θα μπορούσες να τους πεις για να κάνουν καλύτερη φωτογραφία; 

Επειδή με ρωτάνε πολλοί σχετικά με το τι μηχανή να αγοράσουν ή πως θα γίνουν καλύτεροι φωτογράφοι  την καλύτερη απάντηση την έδωσε ένας φίλος στο Facebook που μου έγραψε… «Τελικά είχε δίκιο ο μεγάλος Κώστας Μπαλάφας όταν τον ρώτησε ένας μαθητής του -ποια φωτογραφική μηχανή να διαλέξω;- Διάβασε ποίηση και λογοτεχνία για να βγάζεις ωραίες φωτογραφίες, του είπε.»

Ποιο είναι για εσένα το πιο σπουδαίο επίτευγμα;

Το σπουδαιότερο επίτευγμα της ζωής  μου είναι τα παιδιά μου. Ό, τι είμαστε είναι εκείνα, ό,τι κάνουμε μένουνε σε εκείνα. Είναι οι σπουδαιότεροι κριτές της ζωής μου και  της δουλειάς μου ολόκληρης . Οι προσωπικοί μου celebrities είναι τα παιδιά μου, για να καταφέρω να τραβήξω τις φωτογραφίες μου μαζί τους εφηύρα καινούριες πατέντες με σκοπό να αποτυπώσω όλες αυτές  τις στιγμές που θα ζήλευα να είχα και εγώ από την δική μου παιδική ηλικία. 

Πολλοί νεοι φωτογραφοι εμπνέονται από τη φωτογραφια σου κι από τον τροπο που κινείσαι, κάνεις κάποια σεμινάρια που μπορούν να παρακολουθήσουν;

Αυτή τη στιγμή διδάσκω στη σχολή φωτογραφίας Focus και ετοιμάζω workshop φωτογραφίας που θα ανακοινώσω σύντομα. 

“Τρέχεις” κάποιο ή κάποια project που θα ήθελες να αναφερθείς πάνω σ' αυτά;

Αυτή τη στιγμή τρέχω δυο projects. Θέλω να φωτογραφίσω το φως από όλους αυτούς τους πανέμορφους φάρους της Ελλάδας μας, κάτω από τον έναστρο ουρανό – κάτι που δεν έχει ξαναγίνει μέχρι στιγμής .

Το δεύτερο project αφορά στον κόσμο των σπηλαίων που χρησιμοποιώ μια δική μου αστροφωτογραφική τεχνική παράγοντας ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Από τα πιο διασκεδαστικά project που ανυπομονώ να ολοκληρώσω είναι το ατομικό μου τρίκυκλο PIaggio –ιδιοκατασκευής μου-  με το οποίο θέλω να κάνω τον γύρο της Τοσκάνης. Το τρίκυκλο είναι έτοιμο μου λείπουν οι χορηγοί! (γέλια). Άλλο ένα project που θέλω να κάνω και το σχεδιάζω και θα είναι το σπουδαιότερο από όλα είναι ο γύρος του κόσμου με τη μηχανή μου. 

Αν με ρωτάς δυο ζωές δεν μου φτάνουν για να κάνω όλα όσα θέλω για αυτό ας μείνουμε με αυτά τα ωραία μέχρι εδώ!

 

 

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το