Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Επιλεγμένα>>Οι μπεκάτσες του Γενάρη

banner roots

Οι μπεκάτσες του Γενάρη
08.01.2017 | 18:55

Οι μπεκάτσες του Γενάρη

Συντάκτης:  Παναγιώτης Σκαπέτης
Κατηγορία: Επιλεγμένα

Οι χειμωνιάτικες μπεκάτσες του Γενάρη είναι έμπειρα πουλιά, δυνατά, εύρωστα που πιθανόν να έχουν μία και δύο ή και παραπάνω δυσάρεστες συναντήσεις με κυνηγούς και σκυλιά. Θέλουν ήσυχη προσέγγιση.

Η γιαγιά μου έλεγε ότι την Πρωτοχρονιά πρέπει να... ματώσουμε το τουφέκι. Μια μπεκάτσα θα καλύψει την παράδοση και θα φέρει γούρι όλο τον χρόνο, αλλά οι εύκολες μπεκάτσες μας τελείωσαν. Τα άπειρα πουλιά, τα νεαρά πουλιά στο μπεκατσοτόπι έχουν μετεξελιχθεί σε έμπειρες και πανέξυπνες μπεκάτσες, όλο τεχνάσματα και δεκάδες τερτίπια. Οι μπεκάτσες που τις βρήκε ο Γενάρης δεν είναι καθόλου εύκολες. Δεν είναι τα «καλά» πουλιά του Οκτώβρη αλλά και του Νοέμβρη. Είναι πλέον τα φαντάσματα που μας τυραννούν και εμάς αλλά κυρίως τον σκύλο.

Ούτε η προσέγγιση από τον σκύλο είναι εύκολη, αλλά ούτε και μετά τη φέρμα δίνουν εύκολο στόχο για μια καλή τουφεκιά. Κοταρίζουν, κάνουν βατραχοπηδήματα, βρίσκουν κάθε φορά και ένα διαφορετικό τρόπο διαφυγής. Κυνηγάω σχεδόν σαράντα χρόνια μπεκάτσες και συχνά πυκνά θα βρεθώ μπροστά σε μία έκπληξη, σε ένα νέο κόλπο. Οι μπεκάτσες του Γενάρη είναι πολύ δύσκολες. Εκτός και αν πρόκειται για φρέσκα πουλιά που ήρθαν στο μπεκατσοτόπι μας από μετακινήσεις λόγω καιρού. Αυτές οι μπεκάτσες φαίνονται από μακριά. Δέχονται φέρμα και μάλιστα κοντινή. Αν δεν πιεστούν σηκώνονται αργά αργά...

Εμπειρος σκύλος
Τις ντόπιες μπεκάτσες τις ξέρουμε πια με το όνομά τους. Φεύγουν από μακριά με το άκουσμα του κουδουνιού ή του μπίπερ. Ο σκύλος έχει πλέον εμπειρίες έστω κι αν είναι η πρώτη του χρονιά στην μπεκάτσα. Ομως σπάνια θα φερμάρει αυτά τα πουλιά. Ο σκύλος πρέπει να είναι πολύ μάγκας. Να φερμάρει από μακριά και μετά να κάνει τις διορθώσεις μόλις πλησιάσει ο κυνηγός χωρίς να φύγει η μπεκάτσα.
Εκεί θα δεις τον έμπειρο σκύλο. Η σωστή προσέγγιση, το ποντάρισμα και οι δυνατότητες του κάθε σκύλου. Βλέπεις σκυλιά που ψάχνουν με τρελές ταχύτητες και τρομερό στυλ που σου κόβεται η ανάσα. Υπάρχει όμως και μία λεπτομέρεια. Και στην μπεκάτσα τα πάντα κρίνονται στη λεπτομέρεια...

Καλό το στυλ, η αισθητική, η εμφάνιση, το ταμπεραμέντο, τα ανοίγματα, αλλά μια μεγάλη μερίδα κυνηγών θέλει το σκυλί να φερμάρει, αλλά και να μπλοκάρει το θήραμα σταθερά. Και από εκεί και πέρα να έχουμε αυξημένες πιθανότητες μίας τουλάχιστον καλής τουφεκιάς. Οι έμπειρες μπεκάτσες του Γενάρη κάνουν σκυλιά με περγαμηνές και ονοματεπώνυμο (άλλο και τούτο πάλι τα σκυλιά να έχουν ονοματεπώνυμο) να μοιάζουν με μπεκατσοδιώκτες!

Ο κυνηγός πρέπει να παρακολουθεί αθόρυβα όσο μπορεί τον σκύλο από μακριά όταν ψάχνει και κυρίως όταν φερμάρει.
Εμπειρες μπεκάτσες

Το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε μεγάλο κύκλο 40-60 μέτρα, πλησιάζουμε σιγά σιγά, και πιάνουμε ένα μέρος 20 με 25 μέτρα απέναντι από τον σκύλο.

Οι μπεκάτσες του Γενάρη
Εάν η μπεκάτσα δεν μας έχει πάρει χαμπάρι, θα πέσει πάνω μας ή θα περάσει κάπως κοντά μας. Αν μας έχει πάρει χαμπάρι το πιθανότερο είναι να μην βγει ψηλά και να φύγει μέσα από τα κλαριά. Για αυτό θα πρέπει να είμαστε πιο ψηλά από την μπεκάτσα και να βλέπουμε πάνω από τα δέντρα ή το πουρνάρι. Βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.

Οι έμπειρες μπεκάτσες θα κάνουν αρκετά κόλπα κατά τη διαφυγή τους. Κατ’ αρχάς η μπεκάτσα που έχει άνοιγμα φτερών γύρω στους εξήντα (60) πόντους φεύγει με ταχύτητα ανάμεσα από τα δέντρα ίδια με αυτήν στο καθαρό.

Δηλαδή σε ένα ή δύο δευτερόλεπτα έχει πιάσει τα εβδομήντα (70) χιλιόμετρα! Αρα θέλει μια πλούσια ανοιχτή δέσμη σκαγιών. Τα φυσίγγια μας καλό είναι να είναι το πρώτο διασποράς Νο8, το δεύτερο διασποράς Νο 7 και το τρίτο Νο 7 κανονικό. Το τρίτο μπορεί να είναι ένα φυσίγγι ακόμα και 36 γραμμάρια γιατί το πουλί θα τουφεκιστεί μακριά. Στα δίκαννα η δεξιά κάννη πρέπει να έχει Νο 8 διασποράς και η αριστερή Νο 7, 32-34 γραμμάρια με μάλλινη τάπα. Σε δίκαννα και καραμπίνες τσοκαρισμένα όλα τα φυσίγγια διασποράς Νο 8 και 7.

Πολλές φορές παρακολουθώ τον σκύλο μόλις πλησιάσει μια μπεκάτσα-φάντασμα, και φερμάρει, αυτή να διαφεύγει στα μουλωχτά και από εκεί και πέρα να μη φερμάρεται. Παλιά κατέγραφα το δρομολόγιο διαφυγής και την «έστηνα». Την έπαιρνα περιστεράτη.


Τα τελευταία χρόνια δεν το κάνω πια. Το θεωρώ μπαμπεσιά. Πριν από μία εβδομάδα συναντούσα κάθε μέρα μια μπεκάτσα σε ένα πυκνό είκοσι μέτρα από εκεί που άφηνα το αυτοκίνητο. Κάθε μέρα μου έκανε και ένα διαφορετικό κόλπο. Αυτά τα πουλιά με παθιάζουν.

Παλιά μπορεί να πήγαινα μέρες στον ίδιο τόπο για μια τέτοια μπεκάτσα. Η συνάντηση με τέτοιες μπεκάτσες είναι μεγάλη πρόκληση για τον κυνηγό και μεγάλο σχολείο για το σκυλί.

Εχω αποφασίσει πως για αυτές τις μπεκάτσες το όπλο μου να είναι η φωτογραφική μηχανή μετά την τρίτη φορά. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι αξίζει αυτές οι πανέξυπνες μπεκάτσες να ζήσουν και να δώσουν έξυπνα γονίδια στα μπεκατσάκια τους.
Μονομάχησα με αυτή τέσσερις φορές. Με νίκησε και τις τέσσερις.

Σήμερα πήγα στο κουμάσι μιας μπεκάτσας που την είχα τουφεκίσει πριν από μία βδομάδα. Για δυο-τρεις μέρες δεν είχε ξανάρθει. Θυμήθηκα ότι μετά τη τουφεκιά, είχα δει δύο πουπουλάκια κοιλιάς. Σήμερα ήταν εκεί, είχε ξανάρθει. Κοιτούσα πολύ μπροστά από τον σκύλο γιατί ήμουν υποψιασμένος. Πράγματι έφυγε πολύ μπροστά από τη σκύλα.

Οι μπεκάτσες του Γενάρη
Αυτή η μπεκάτσα, μετά από μέρες, όταν ηρεμήσει και κυρίως αν αλλάξει και ζορίσει ο καιρός, υπάρχει περίπτωση να δεχτεί φέρμα από ένα έμπειρο και ήρεμο σκύλο. Αλλιώς θα τα πούμε του χρόνου...

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;
Τα καλά τα μπεκατσόσκυλα τα δοκιμάζουμε τον Γενάρη και τον Φλεβάρη.
ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΑΒΑΣ

Πηγή: ethnos.gr

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το